مبانی نظری تحقیق بررسی سلامت عمومی و رضایت شغلی

مفهوم سلامت رواني را به سختي مي‌توان در قالبي ساده تعريف كرد. و اين تعريف بايد با احتياط انجام شود. نمي توان با رسم يك خط تقسيم‌بندي كرد و گفت ويژگيهايي كه در اين طرف خط قرار دارند تنها در اختلال رواني يافت مي‌شوند و آنهايي كه درطرف ديگر قرار دارند متعلق به افراد سالم مي‌باشند، و نوع شديد را به عنوان اختلال رواني دانست. همچنان كه شادي شناخته شاه است و مي‌توان شادي و سازگاري را دليلي بر سلامت رواني دانست (فرجاد، 1374).

مفهوم سلامت روان‌شناختي و بيماريهاي رواني در طول زمان تغييرات و دگرگونيهاي زيادي داشته است. از قرن هفتم تا شانزدهم سلامت روان شناختي به صورت پرهيزگاري تعريف مي‌شد و روان نژندي نيز نوعي انفعال پذيري شيطاني محسوب مي‌شد. پس از قرن شانزدهم سلامت روان شناختي مجدداً به صورت طبيعت گرايانه تعريف شد و هم زمان با رنسانس روان‌پزشكي در اواخر قرن نوزدهم و پديدار شدن روان نژندي،‌ سلامت روان شناختي نوعاً به صورت فقدان بيماري رواني تعريف گرديد (خدا رحيمي، 1374).

واتسون[1] معتقد است كه رفتار عادي نمودار شخصيت انسان سالم است كه موجب سازگاري او با محيط و در نتيجه رفع نيازهاي اصلي و ضروري او مي‌شود. به نظر كارل مننجر[2] سلامت رواني عبارتست از سازش فرد با جهان اطرافش به حداكثر امكان به طوري كه باعث شادي و برداشت مفيد و موثر به طور كامل شود. لوينسون[3] و همكارانش (1962) معتقدند كه سلامت روان عبارت است از اين كه فرد چه احساسي نسبت به خود، دنياي اطراف، محل زندگي، اطرافيان مخصوصاً با توجه به مسئوليتي كه در مقابل ديگران دارد، چگونگي سازش وي با درآمد خود و شناخت موقعيت مكاني و زماني خويشتن است. همچنين ملاك تعدل سلامت روان را استعداد يافتن و ادامه كار، داشتن خانواده، ايجاد محيط خانوادگي خرسند، فرار از مسائلي كه با قانون درگيري دارد. لذا بردن از زندگي، و استفاده صحيح از فرصتها مي‌دانند (مياني فر، 1374).