پیروی کردن دانشجویان دارای اختلالات خلقی از الگوی درماندگی فراگرفته شده در برخورد با رویدادها

فرضيات :

1ـ اسناد دانشجويان دارای اختلالات خلقی در مقايسه با اسناد دانشجويان عادي براي رويدادهاي منفي به طور معني داري دروني تر است.

2ـ اسناد دانشجويان دارای اختلالات خلقی در مقايسه با اسناد دانشجويان عادي براي رويدادهاي منفي به طور معني داري كلي تر است.

3ـ اسناد دانشجويان دارای اختلالات خلقی در مقايسه با اسناد دانشجويان عادي براي رويدادهاي منفي به طور معني داري پايدار تر است.

4ـاسناد دانشجويان دارای اختلالات خلقی در مقايسه با اسناد دانشجويان عادي براي رويدادهاي مثبت به طور معني داري بيروني تر است.

5ـ اسناد دانشجويان دارای اختلالات خلقی در مقايسه با اسناد دانشجويان عادي براي رويدادهاي مثبت به طور معني داري اختصاصي تر است.

6ـ اسناد دانشجويان دارای اختلالات خلقی در مقايسه با اسناد دانشجويان عادي براي رويدادهاي مثبت به طور معني داري ناپايدارتر است.

7ـ دانشجويان دارای اختلالات خلقی در مقايسه با دانشجويان عادي بيشتر از تفكر همگرا استفاده مي‌كنند.

8ـ دانشجويان عادي در مقايسه با دانشجويان دارای اختلالات خلقی بيشتر از تفكر واگرا استفاده مي‌كنند.

9ـ دانشجويان داراي  تفكر همگرا در مقايسه با دانشجويان داراي تفكر واگرا از اسنادهاي دروني، پايدار و كلي براي حوادث بد استفاده ميکنند.

تعريف نظري متغير ها

ـ سبك هاي تفكر: شيوه هاي نسبتاً ثابتي هستند كه افراد با استفاده از آنها اطلاعات را دريافت و سازماندهي و مفهوم مي‌بخشند. سبك هاي تفكر انواع مختلفي دارد. افرادي كه داراي سبك تفكر واگرا هستند موقعيت هاي عيني را از زواياي مختلف مي‌بينند و رويكرد آنان نسبت به موقعيت ها مشاهده كردن تا عمل كردن است. اين گونه افراد تخيل و احساس قوي دارند. اما افرادي كه داراي تفكر همگرا هستند غير هيجاني هستند، علاقه هاي محدودي دارند در كاربرد عملي انديشه ها قوي هستند تا خلق انديشه هاي جديد.

ـ سبك اسنادي: داراي سه بعد دروني ـ بيروني يعني نسبت دادن علل پيامدها به عوامل خارج از شخص مانند محيط يا موقعيت، كلي و اختصاي يعني نسبت دادن علل يك پيامد بر تمامي‌موقعيت ها در برابر نسبت دادن آن علل به يك موقعيت خاص و پايدار، ناپايدار يعني تعميم دادن علل پيامدها به مدت زماني طولاني و هميشگي در برابر نسبت دادن علل پيامدها به زمان حال و كوتاه مدت.