تحلیلی بر جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی
تحلیلی بر جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی در حجم 48 صفحه و در قالب word و قابل ویرایش و با فهرست زیر:
فهرست مطالب
نبرد نرم در کلام رهبری 4
تحلیلی بر راهبرد جنگ نرم آمریکا بر علیه جمهوری اسلامی ایران 6
نبرد نرم از نگاه فعالین سیاسی 21
جنگ نرم مهمترين چالش جمهوري اسلامي در دهه چهارم انقلاب 41
نبرد نرم 42
حضور مجلس در ميدان نبرد نرم 47
ما و مواجهه با جنگ نرم 48
به طور طبیعی جنگ روانی و تبلیغی سازمان یافته غرب علیه شرق در طول دوران جنگ سرد یکی از کارکردهای اصلی ناتو به شمار می‌آمد. هدف از این الگو این بود که با استفاده از قدرت تبلیغات و رسانه، تفکر، سبک و الگوی زندگی کمونیسم در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با بن بست روبرو شود.
مهم‌ترین تحقیق در این خصوص کتاب خانم فرانسس ساندرس، پژوهشگر و روزنامه‌نگار انگلیسی، است که چاپ اول آن در سال 1999 در لندن منتشر شد و غوغایی به پا کرد. خانم ساندرس نشان می‌دهد که کوردمه‌یر، رئیس بخش عملیات بین‌المللی سیا، و دوست‌او، آرتور شلزینگر (پسر)، طبق طرحی که ملوین لاسکی ارائه داد، حرکتی را آغاز کردند که شبکه فرهنگی غول‌آسایی در سراسر جهان تأسیس کرد. خانم ساندرس این شبکه را «ناتوی فرهنگی» می‌نامد. بودجه این عملیات در سال 1950، یعنی در زمان دولت ترومن، 34 میلیون دلار در سال بود. سیا در چارچوب عملیات جنگ سرد فرهنگی، شبکه مطبوعاتی جهان‌شمولی ایجاد کرد که از ایالات متحده تا لندن و اوگاندا، خاورمیانه و امریکای لاتین گسترش داشت و در تمام این دوران، مطبوعات روشنفکری با نفوذ، از سیا کمک‌های مالی مستقیم یا غیرمستقیم دریافت می‌کردند. به تعبیر خانم ساندرس، سیا و ناتو در طول جنگ سرد، در مقام «وزارت فرهنگ بلوک غرب» عمل می‌کرد. مثلاً از جکسون پولاک و نقاشی آبستره به شدت حمایت می‌کرد با این هدف که، در عرصه هنر، رئالیسم سوسیالیستی را شکست دهد. در هالیوود، مأموران سیا کارگردانان را ترغیب می‌کردند که در فیلم‌های خود، سیاه‌پوستان را هر چه بیشتر نمایش دهند، آنان را آراسته و خوش‌لباس به تصویر کشند و از این طریق ایالات متحده را جامعه‌ای آزاد و دمکرات نشان دهند. در این زمینه فیلم مزرعه حیوانات جرج ارول، با سرمایه سیا تهیه شد. فیلم 1984 ارول نیز با بودجه سیا ساخته شد.
مهم‌ترین اقدام سیا، تأسیس کنگره «آزادی فرهنگی» بود که در ژوئن 1950 با حضور بیش از یکصد نویسنده از سراسر جهان در برلین گشایش یافت. در این اجلاس روشنفکران برجسته‌ای چون آرتور کوستلر، سیدنی هوک، ملوین لاسکی، ایناتسیو سیلونه و جرج ارول شرکت کردند. کوستلر در نطق خود اعلام کرد: «دوستان آزادی تهاجم خود را آغاز کرده است» آرتور کوستلر رابطه نزدیک با سیا داشت و رهنمودهای او در فعالیت‌های سیا در میان روشنفکران بسیار مؤثر بود.
از نخستین اقدامات کنگره، صرف پول‌های کلان برای ایجاد نشریات روشنفکری در پاریس، برلین و لندن بود. هدف اول آنها تقویت چپگرایان غیرکمونیست و مارکسیست‌های مخالف شوروی (سابق) بود. هدف دوم، مقابله با روحیات ضدامریکایی در میان روشنفکران اروپای غربی با ارائه تصویری زیبا از ایالات متحده امریکا به عنوان اوج شکوفایی تمدن غرب است.
تعدادی از دانشگاه‌های سرشناس ایالات متحده، مانند کلمبیا، استانفورد، نیویورک و هاروارد، زیر نفوذ مستقیم سیا بود. مثلاً، بنیاد فارفیلد در دانشگاه کلمبیا از مهم‌ترین مراکزی بود که بودجه عملیات فرهنگی سیا از طریق آن به نهادهای فرهنگی انتقال می‌یافت. هرچند این بنیاد را یک ثروتمند یهودی به نام جولیوس فلیشمن ایجاد کرده بود اما با بودجه سیا تأمین می‌شد. هدایت این بنیاد را جک تامپسون، مأمور سیا و استاد دانشگاه کلمبیا، به دست داشت. (3)
1-3): ایده های نوسازی و دگرگونی سیاسی در دهه60
مهندسی اجتماعی سودمند نامی بود که پس از بی اعتباری مارکسیسم به دلیل استالینیسم به نوسازی تحمیلی کشورها بر اساس شاخصهای دموکراتیک داده شد. تصویر يک کشور معمول (Normal Country)در نظم نوين جهانى متکى بر ليبرال دموکراسى آمريکايى نقطه عزیمت این دکترین است.
آیزنشتات این باور را اینگونه تصریح می کند: "نوسازی از دید تاریخی، فرایند دگرگونی به سوی آنگونه نظام های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است که از سده هفدهم تا سده نوزدهم میلادی در اروپای غربی و آمریکای شمالی ایجاد شده و سپس به دیگر کشورهای اروپایی و در سده های نوزدهم و بیستم میلادی به آمریکای جنوبی و قاره های آفریقا و اسیا گسترش یافته است."
به زعم قائلین به ضرورت دگرگونی سیاسی نوسازي در زمينه هاي گوناگون خود باعث شکل گيري ساختارهاي جديدي مي شود که از سلسله مراتب و جايگاه هاي جديد اجتماعي تشکيل شده اند که قبلاً وجود نداشته اند. اقشار، گروه ها و طبقات اجتماعي جديدي شکل مي گيرند و حاصل آن تحرک اجتماعي قوي بين طبقات اجتماعي مي گردد. (4)
