نقش توليد علم در توسعه يافتگي جوامع، موانع و راهكارهاي توليد علمي در گروه پزشكي ايران

نقش توليد علم در توسعه يافتگي جوامع، موانع و راهكارهاي توليد علمي در گروه پزشكي ايران در حجم 26 صفحه و در قالب word و قابل ویرایش و با قسمتی از متن زیر:
خلاصه

افزايش دسترسي به آموزش عالي و حركت به سوي همگاني كردن آن از پيش شرطهاي اساسي توسعه علوم و فناوري در كشور است. با بررسي افزايش تقاضا براي بهره‌مندي از آموزش عالي در علوم پزشكي، موانع اصلي تحقق آن را مي‌توان در علل ذيل عنوان نمود:

1- عدم گسترش مناسب دانشگاهها در جهان و بخصوص در ايران.

2- پيدايش رشته هاي نوظهور و تنوع رشته ها.

3- كاستي بودجه دانشگاهها كه تا حدي زمينه رقابت مندي را در امر پژوهش تضعيف نموده و باعث فرار مغزها مي گردد.

4- نحوه پذيرش نامناسب دانشجو

5- ضعف سيستم مديريتي و عدم كاربرد مديريت هاي جديد مانند مشاركتي- راهبردي و غيره.

6- عدم انتخاب و گزينش افراد با علاقه در اين رشته ها كه خود باعث آسيب جبران ناپذير به خود دانشجويان از نظر بخصوص اختلالات رواني و افسردگي و به جامعه مصرف كننده بهداشتي- درماني مي شود.

7- جدايي از فرايند توسعه ملي و عدم شفاف سازي.

8- خصوصي سازي غير نهادينه.

راهكارهاي مهمي كه طي تحقيقات بعمل آمده مي توان طرح نمود شامل:

1- توجه مجدد به ساختار نظام آموزش عالي در جهت طرح توسعه نظام علمي كشور.

2- لزوم همكارهاي علمي بين‌المللي در راستاي توسعه علمي.

3- پيدايي دانشگاههاي نوظهور و ايجاد مفهوم جامعه يادگيرند.

4- استفاده از مديريت راهبردي- مشاركتي و غيره.

5- آينده انديشي بعبارتي در نظر گرفتن اولويتهاي 15 گانه گروه هزاره دانشگاه سازمان ملل متحد در تحقيقات و برنامه ريزي در پيشگيري جامعه از ابتلاء به آن معضلات.

6- لزوم تغييرات اساسي و طراحي برنامه هاي راهبردي در توليد علم و ارتباط با فن آوريهاي جديد.

7- انتخاب بهترين دانشجويان با استفاده از آزمونهاي شخصيت و تستهاي رغبت سنجي.

8- ضرورت استانداردسازي و ايجاد شبكه و نرم افزارهاي مناسب بين دانشگاهي و مراكز بهداشتي- درماني.

9- استفاده از روش تفكر انتقادي در مدرسين و دانشجويان جهت توليد علم و ايجاد روشهاي جديد پيشگيري- در كنترل و درمان بيماريها در جامعه.

لذا در نتيجه گيري نگارنده تصريح مي كند كه با ارائه اين نقطه نظر به شوراي برنامه ريزي و آموزش عالي تغيير در روند محتوي و طراحي برنامه ها بعمل آيد. در ضمن در ساختار دانشگاههاي غير انتفاعي مانند دانشگاه آزاد نيز در نحوه پذيرش دانشجو علاوه بر استفاده از سيستم حضوري و چهره به چهره، روش نيمه حضوري نيز امكاناتش فراهم گردد و با ايجاد گروههاي آموزشي برنامه ريزي نرم افزاري و مولتي مديا زمينه ايجاد ارتباط بيشتر با ساير مراكز بعمل آمده و علاوه بر توليد علم، به ارتقاء كيفي خدمات در بخش اشتغال دانش آموختگان نيز پرداخته شود. همچنين به فراگيري نيازهاي بهداشتي درماني، راهبردهاي جديد به مراكز بهداشتي- درماني و ساير مراكز مانند آموزش و پرورش، كارخانجات، زندانها مراكز خدماتي فراهم گردد كه باعث افزايش بودجه دانشگاه در اين زمينه نيز گردد.