پروردگارت فرمان داد که جز او را نپرستید و به پدر و مادر خویش نیکی کنید. هر گاه یکی از آن دو یا هر دو آنها نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار و بر آنها فریاد نزن و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو.
حفظ حرمت والدین و نیکی به آنها، به حدی اهمیت دارد که خداوند در مقام فرمان دادن به آن، در این آیه شریفه واژه «وقَضی» را به کار برده است. معنای «قضی» در فرهنگ واژه ها، فرمان و دستور حتمی و قطعی است که سرپیچی از آن نابخشودنی است.
دیگر آنکه خداوند پس از فرمان به توحید که واجب ترین واجبات است، «احسان به والدین» را دستور می دهد. بنابراین، پس از توحید، احسان به پدر و مادر، بزرگ ترین واجب الهی است؛ همان گونه که پس از شرک به خداوند، عاق والدین، بزرگ ترین گناه در میان گناهان کبیره است.
فهرست مطالب:
- مقدمه
- کمال در تقرب به خدا
- راه تقویت محبت به خدا
- نیکی به پدر و مادر
- عهد و میثاق
- سخن مؤدبانه
- عزتمندی
- منابع
