پیشینه و مبانی نظری اعتماد اجتماعی

اعتماد اجتماعی مفهوم اعتماد اعتماد را می توان به عنوان اطمینان به اعتماد پذیری یک شخص یا نظام با توجه به یک رشته پیامدها یا رویدادهای معین تعریف کرد . اعتماد اساسا به مخاطره بلکه به احتمال وابسته است اعتماد همیشه بر اعتماد پذیری در برابر پیامدهای   محتمل دلالت می کند چه این پیامدها به کنش‌های افراد ارتباط داشته یا به عملکرد نظامها مربوط باشند در مورد عوامل انسانی اعتماد برای فرد عواقب روانشناختی دارد زیرا احتمال دارد که از این اعتماد لطمه اخلاقی ببیند . اعتماد می تواند معطوف به نشانه‌های نمادین یا تخصصی باشد این اعتماد نیز مبتنی بردرستی اصولی است که شخص از آن بی خبر است اعتماد به کارکرد شایسته نظام‌ها مربوط است نه به عملکرد واقعی‌شان . اعتماد به غیبت در زمان و مکان ارتباط دارد ، زیرا نیازی به اعتماد به کسی که فعالیت‌هایش در معرض دید نیست ، نداریم پس اعتماد تمهیدی برای تطبیق  با آزادی‌های دیگران است اما شرط اصلی مورد نیاز برای اعتماد نه فقدان قدرت ،  بلکه کمبود اطلاعات کامل است ( گدینز ، 1990 ). به طور کلی روان شناسان اعتماد و فرایند اعتماد را به عنوان یکی از پایه‌های اساسی از توسعه فردی توصیف کرده اند . امروزه اندیشمندان دیگر رشته‌ها ، مخصوصا مدیریت بازرگانی فرایندهای اعتماد را در محیط‌های تجاری و بازرگانی ، به عنوان استراتژی ، مشارکت و رفتار سازمانی فراگیر توصیف می کنند ( آتکینسون ، 2003 ). اعتماد کلید اصلی برای روابط بین شخصی یا بین فردی در زمینه‌های مختلف است . اعتماد دانش یا عقیده ای است که اعتماد شونده انگیزه یا محرکی دارد برای انجام دادن عملی که متعهد به انجام آن است . ( لوی ، 1999 ) روتر  اعتماد را به عنوان انتظارات کلی که می توانیم به گفتار ، وعده‌ها ، عبارت‌های شفاهی و کتبی دیگران تکیه کنیم ، تعریف می نماید .. چارلتون می گوید : رهبران به کارکنان اعتماد می کنند برای این که کاری را که نیاز دارند انجام شود ، انجام دهند . رهبران به شباهت در گفتار و کردار نیاز دارند . مدیریت بر مبنای اعتماد ، تکنیکی است که تمامی افراد در روابط خود به کار می گیرند ، اما تا کنون بدان به عنوان تکنیک رفتاری که می شود آن را آموزش داد و در جایگاه‌های مختلف از آن بهره گرفت نگریسته نشده است ( احمدی ، 43 : 1383 ). اعتماد باعث تقسیم اطلاعات در سازمان و سهیم شدن همه افراد از اطلاعات سازمانی ، تعهد سازمانی ، تعهد به انجام تصمیم ، رفتار شهروندی سازمانی  ، رضایت شغلی ، رضایت مدیریت ، مبادلات رهبر - عضو و توجه به ماندن در سازمان خواهد شد . به طور وسیعی تائید شده است که اعتماد به عنوان یک عامل تسهیل کننده در تعاملات اقتصادی از طریق هموار کردن روابط بین عاملان اعتماد و کاهش هزینه‌های تعاملات که با کنترل در ارتباط هستند ، عمل می کند . ( بیجیل اسما ، 2003 ) مدل‌های مدیریت ریسک  یک سازمان را قادر می سازد که