پیشینه و مبانی نظری پرخاشگری

پرخاشگری پرخاشگری در روان شناسی رفتاری تعریف شده است که قصد آزار و آسیب رساندن به شخصی دیگر ، خود یا اشیاء باشد . در تعریف سنتی پرخاشگری آن را رفتاری تعریف کرده‌اند که متوجه فرد دیگری است و هدف آن صدمه زدن به وی است ( هزی پاول ماسن و همکاران ، 2001 ). پرخاشگری به عنوان یک غریزه فروید غریزه را عامل اصلی پرخاشگری می دانست . وی به یک دیدگاه هیدرولیک در پرخاشگری اعتقاد داشت ، این که انرژی پرخاشگرانه ، تا یک سطح معینی تولید می گردد و آنگاه از طریق رفتار خشن و تخریب گرا تخلیه می گردد . وی دو دسته غریزه متضاد با عنوان های غریزه زندگی و غریزه مرگ را مطرح می کند . غریزه زندگی سازنده و نگهدارنده حیات است و ما را از جهت ارضاء و حفظ بقاء هدایت می کند . اما غریزه مرگ ، مخرب و از هم پاشاننده زندگی است و به صورت پرخاشگری ، به نابود کردن و تخریب می پردازد ( بندورا ، 1973 ؛ به نقل از شکرکن ، 1384 ). فقط روان تحلیل گران نیستند که چنین عقیده ای دارند ، دیگر روانشناسان از جمله " لورنتس " نیز به عنوان یک کردار شناس مشهور پرخاشگری را به عنوان یک غریزه تهاجم تلقی می کرد ، که توسط یک سری از عوامل محیطی راه اندازی می گردد . به عقیده لورنتس پرخاشگری ، صفت غریزی تمام موجودات زنده است و برای حفظ حیات انسان و گونه های دیگر حیوانات ضروری است . لورنتس اظهار داشته است پرخاشگری که موجب آسیب رساندن به دیگران می گردد ، از غریزه جنگیدن بر می خیزد که بین انسان و سایر ارگانیسم ها مشترک است . انرژی این غریزه به طورخود به خود با عیار کم و بیش ثابت ، در ارگانیسم تولید می گردد . احتمال پرخاشگری در نتیجه بالا رفتن میزان انرژی اندوخته شده و وجود و شدت محرک های آزاردهنده پرخاشگری افزایش می یابد ( لورنتس ، 1996 ؛ به نقل از شکرکن ، 1384 ). 2 - 2 - 3 - 2 - پرخاشگری رفتاری اکثر نظریات رفتاری ، به جای تلقی پرخاشگری به عنوان یک غریزه ، آن را به عنوان یک رفتار هدفمند قلمداد می کنند . در بین تعاریف این دسته از نظریه پردازان ، تعریف آرنولد باس غالب تر است که پرخاشگری را به عنوان " پاسخی می داند که محرک های آزار دهنده را به یک ارگانیسم دیگر وارد می کند ". این تعریف ، به جای نیت عمل ، به پیامد های عمل توجه دارد . یعنی رفتاری پرخاشگرانه است که برای دیگران درد ، ضرر و ناراحتی به همراه داشته باشد . در مقابل این تعریف ، تعریف هدفدار پرخاشگرانه قرار دارد که می گوید " پرخاشگری شکلی از رفتار است که به منظور آسیب رساندن به ارگانیسم ، طراحی و ارگانیسم نیز برانگیخته می شود تا از این رفتار اجتناب ورزد در این جا ، نیت پرخاشگرانه است هرچند که عمل پرخاشگرانه صورت نگرفته باشد ( بارون ریچاردسون ،