پیشینه و مبانی نظری دروغگویی و علل آن
مبانی نظری وپیشینه تحقیق دروغگویی وعلل آن
فهرست مطالب :
مقدمه
برخورد با دروغگويي و عدم صداقت كودك
علائم و نشانههاي دروغگو
علل دروغگويي
الف ) عوامل اجتماعي :
ب – عوامل تربيتي :
فهرست منابع و مأخذ :
مقدمه
از حكيميپرسيدند : تربيت از چه سالي آغاز ميشود ؟ پاسخ داد : بيست سال قبل از تولد و اگر اين مدت كافي نباشد بايد برآن افزود .
آري ! واقع امر اين است كه فرايند تربيت به معناي اخص آن سالهاي قبل از تولد فرزند آغاز ميشود . هر كودكي كه پاي به عرصه وجود ميگذارد و چشم به تماشاي جهان هستي ميگشايد ، تبريك خالق كمال آفرين بدرقة راهش ميشود . اين كودك خود بالقوه پدر است و مادر . پس برنامههاي جامع تربيتي او ميبايست متضمن انديشههاي پدرپروري و مادرپروري نيز باشند ، به ديگر سخن كودكان و نوجوانان امروز ، پدران و مادران فردا ميباشند .
يكي از صفات پسنديده كه هماهنگ با سرشت با آدميان است . راستگويي است .
هرانساني بالقوه مايل است راست بگويد و همچنين سخناني را كه از ديگران ميشنود راست تلقي كند . دروغ گفتن انحراف از صراط مستقيم و فطرت و خلقت است و بدون ترديد مخالف وجدان اخلاقي بوده و در نظر كلية ملل و اقوام جهان ودر تعاليم قاطبة پيامبران الهي عملي ناپسند و مزموم است . بدبختانه اين مرض خطرناك از دوران كودكي بچههاي كوچك به اين ناخوشي خانمان برانداز دچار ميشوند و به دروغگويي عادت ميكنند و گاهي چنان به اين خوي ناپسند انس ميگيرند كه از دروغ گفتن لذت برده و از اينكه ديگران را به گفتههاي نادرست و غير واقعي خود جذب كنند ، مسرور ميشوند ، پدران و مادران و مربيان ارجمند بايد بدانند كه اگر از دوران كودكي جلوي اين ناخوشي خطرناك گرفته نشود ، ممكن است فرد تا پايان عمر به آن مبتلا باشد .
بدبختانه بعضي از خانوادهها اين ناراحتي را كوچك و ناچيز تلقي كرده و اساساٌ در فكر پيشگيري يا درمان آن نيستند . اگر فرزند آنها شب تب كرده يا عطسه بي موقعي بكند سخت ناراحت ميشوند و فوراٌ براي درمان او اقدام ميكنند ولي از دروغ گفتن فرزند خويش تأثري ندارند . خانوادههاي ديگري هستند كه كم و بيش به اهميت و خطر دروغگويي واقف اند و از اينكه فرزندشان دروغ ميگويد ناراحت ميشوند ولي راه جلوگيري و درمان آن را نميدانند .
بسيار طبيعي است كه كودك 2 ساله ، درك صحيحي از اهميت راستي و و درستي نداشته باشد . لكن همين كودك تا سن 10 سالگي بايد تفاوت بين راستي و درستي را درك كند .
براي كودك 5 يا 6 ساله طبيعي است كه در افكار رويارويي و تخيلي غوطه ور شود و داستانهاي بلند و طولاني تعريف كند . اما در واقع قصد فريب كسي را ندارد . بنابراين هيچ جاي سرزنش و يا تنبيه وجود نخواهد داشت . والدين زماني كه آگاهانه در مورد مطلبي اغراق آميز