پیشینه و مبانی نظری راهنمایی و راهنمایی قبل و بعد از انقلاب
مبانی نظری وپیشینه تحقیق راهنمایی و راهنمایی قبل وبعد از انقلاب
فصل دوم - سابقه تحقیق Research – literature
الف - سابقه نظری تحقیق
ب - تعریف راهنمایی
2 - انواع راهنمایی
3 - راهنمایی تحصیلی
4 - راهنمایی شغلی
5 - راهنمایی شخصی
6 - راهنمایی فردی
7 - راهنمایی گروهی
8 - تفاوت راهنمایی و مشاوره
9 - پرونده تحصیلی – تربیتی
10 - مشاوره متخصصان راهنمایی
11 - مشاور موفق
12 - وظایف مشاور
13 - سابقه راهنمایی و مشاوره در جهان
14 - سابقه راهنمای ایران
الف - تمهید مقدمات برای اجرای برنامه راهنمایی
پ - برنامه راهنمایی قبل از انقلاب
ج - برنامه راهنمایی بعد از انقلاب
ب - سابقه علمی تحقیق
1 - سابقه علمی تحقیق در جهان
روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق
د - روش تحقیق
1 - تعریف روش تحقیق
2 - انواع روش تحقیق
3 - روش این تحقیق
فصل دوم
سابقه تحقیق
الف : سابقه نظری تحقیق
1 - تعریف اجمالی
راهنمایی به معنی نشان دان راه و ارشاد و هدایت کردن است راهنمایی بصیرت فرد را در زمینه ای افزایش میدهد و موجبات شناخت فرد و نسل او به درجات بالاتری از رشد و کمااب را میسر می سازد . شرتزروالتور ( 1974 ) راهنمایی را جریان یاری دهندهای می انگارد که درخودشناسی و نیز شناخت محیط فرد را یاری میدهد . از این دیدگاه راهنمایی بصورت یک سلسله تلاشهای مداوم و پیوا در طول زندگی در مورد فرد اعمال می شود هیچگاه فعالیتی لحظه ای و آنی نمی باشد دیگر اینکه هدف راهنمایی کمک به فرد است تا خودش تصمیم نهایی را اتخاذ کند و هیچگاه راهنما برای فرد بجای او تصمیم نمی گیرد ، بلکه با ار ائه مجموعه اطلاعات لازم فرد را در تصمیم گیری مناسب یاری می دهد .
به عقیده ترکسلر ( 1975 ) از طريق راهنماي شناخت توانائيهاي - رغبت ها و محدوديتها براي فرد ممكن مي شود و بدان وسيله فرد قادر مي شود تصميمات معقولتر و واقعي تر اتخاذ كند تا بتواند باتوجه به اهدافش زندگی سالم و سازنده ای را سپری سازد .
به نظر پاترسون ( 1974 ) راهنمایی کمکی منظم وسنجیده است که فرد بدان وسیله به توانائیها ومحدودیتهای خود آگاه می شود رفتار و حالات خود را در موقعیت های مختلف می شناسد و در انتخاب دروس یا رشته های تحصیلی می تواند تصمیم درست بگیرد و شغل مناسبی را برگزیند و در نهایت به رشد و کمال مطلوب برسد .
در نهایت می توان گفت راهنمایی جریان کمک کننده ای است که بوسیله فعالیتهای منظم و سازمان یافته به رشد متعادل و همه جانبه انسان می انجامد و موجبات بهره گیری بیشتر از حداکثر توانایی های بالقوه فرد را درنظام آموزشی و پرورشی ( رسمی و غیر رسمی ) فراهم می آورد .
