پیشینه و مبانی نظری سلامت روانی وحمایت اجتماعی

فصل دوم : ادبیات و پیشینهی پژوهش 1 - مقدمه سلامت روان توسط محققان از فرهنگهای مختلف ، به صورت های متفاوتی تعریف شده است . مفهوم سلامت روان شامل احساس درونی خوب بودن و اطمینان از کارآمدی خود ، اتکاء به خود ، ظرفیت رقابت ، تعلق بین نسلی و خود شکوفایی توانایی های بالقوه فکری و هیجانی و غیره می باشد . البته با در نظر گرفتن تفاوت های بین فرهنگ ها ، ارائه تعریف جامع از سلامت روان غیر ممکن می نماید . با وجود این ، بر سر این امر اتفاق نظر وجود دارد که سلامت روان چیزی فراتر از نبود اختلالات روانی است . به این معنی که صرفاً به لحاظ نداشتن بیماری روحی نمی توان سلامت روان را در یک فرد صد در صد تأیید کرد . حتی با این که بسیاری از ما از بیماری خاص روانی قابل تشخیص رنج نمی بریم اما واضح است که برخی از ما به لحاظ روانی سالم تر از دیگران هستیم آن چه مسلم است حفظ سلامت روان نیز مانند سلامت جسم حائز اهمیت است . شاید اقداماتی در این زمینه صورت گیرد . ( نجفی پور ، 1382 ) حمایت اجتماعی ادراكشده بر وضعیت جسمی ، روانی ، رضایت از زندگی و جنبه هاي مختلف کیفیت زندگی افراد اثرات زیادي دارد ( تجیلا و همکاران ، 2010 ) و به عنوان یک عامل تعدیل کننده مؤثر در مقابله و سازگاري با شرایط استرسزاي زندگی شناخته شده است ( فریدلندر و همکاران ، 2010 ). در مطالعات موجود در این زمینه ، حمایت اجتماعی به دو صورت حمایت اجتماعی دریافت شده و ادراك مورد مطالعه قرار می گیرد . در حمایت اجتماعی دریافت شده ، میزان حمایت هاي کسب شده توسط فرد مورد تأکید است و در حمایت اجتماعی ادراكشده ، ارزیابی هاي فرد از در دسترس بودن حمایتها درمواقع ضروري و مورد نیاز بررسی می شود . مفهوم حمایت اجتماعی ادراكشده به حمایت از دیدگاه ارزیابی شناختی فرد از روابطش اشاره دارد . نظریه پردازان این حوزه بر این باورند که تمام روابطی که فرد با دیگران دارد حمایت اجتماعی محسوب نمی شود ؛ مگر اینکه فرد آن ها را به عنوان یک منبع در دسترسو مناسب براي رفع نیازهایش ارزیابی کند ( کلار و همکاران ، 2003 ). مقیاسهاي حمایت اجتماعی ادراك شده نیز بر ارزیابی شناختی فرد از محیطشو سطح اطمینان فرد به اینکه در صورت لزوم کمک و حمایت دردسترس خواهد بود متمرکز هستند ( برور و همکاران ، 2008 ). حمایت اجتماعی و میزان آن تابع روابط اجتماعی است فرد در قالب پیوند با دیگران یا عضویت در گروه ها و اجتماعات دارد . بستري که این روابط را براي فرد فراهم می کند جامعه است . جامعه زمینه ساز و بستر شکل گیري روابطی است که فرد می تواند داشته باشد . لذا براي داشتن رابطه می باید با جامعه ارتباط برقرار کرد ، یکی از طریق روابط اجتماعی با دیگران و دیگري از طریق عضویت اجتماعی در اجتماعات ، که این دو نحوه ارتباط با