پیشینه و مبانی نظری شبكه اجتماعي
شبكه اجتماعي
رسانه های اجتماعی بنا بر يک تعريف ، رسانه هايی برای برقراری تعامل اجتماعی مبتنی بر وب هستند و راهی ارزان و قابل دسترس برای انتشار اطلاعات از سوی عموم کاربران . اين تعريف عام ، بسياری از وب‌سايت های با کارکرد ارتباطی را در زمره‌ي رسانه‌هاي اجتماعی قرار داده است ؛ فروم های اينترنتی ، وبلاگ ها ، شبکه های اجتماعی ، ويكي ها و پادکست از اين قبيل هستند . اما يكي از پرکاربرترين انواع رسانه های اجتماعی را شبکه های اجتماعی تشکيل می دهند .
" از سال 1979 اولين فضای شبکه ای را تام تراسکات و جيم اليس از دانشگاه داک ايجاد كردند ." ( کاپلان و هنلين ، 2010 : 60 ). البته شبکه ای که آن‌ها ايجاد کردند با مفهومی که ما امروزه از رسانه‌ي اجتماعی درک می‌کنيم تفاوت هايی عمده دارد . رسانه‌ي اجتماعی در نزديكي هزاره‌ي جديد پا به عرصه وجود گذاشت ( کاپلان و هنلين ، 2010 ). نويسندگان اين شبکه‌ي اجتماعی اوليه به صورت آنلاين اقدام به نوشتن مطالب خود در آن می کردند . اين دفتر خاطرات گروهي را تشکيل می داد . اصطلاح " وبلاگ " اولين بار در همان زمان و به صورت مختصرشده يعنی " بلاگ "، يک سال بعدتر استفاده شد ، زماني كه يک بلاگر به شوخی اسم " وبلاگ را " به " وی بلاگ " تغيير داد . افزايش دسترسی به اينترنت پرسرعت محبوبيت اين مفهوم را در جهت ايجاد سايت های شبکه‌ي اجتماعی همچون مای اسپيس ( 2003 ) و فيس بوک ( 2004 ) اضافه کرد . اين رشد قدم به قدم اصطلاح رسانه‌ي اجتماعی را ابداع کرد و آن را به برجستگی امروزي‌اش رساند ." ( کاپلان و هنلين ، 2010 : 60 ).
" آندرياس کاپلان " دكتراي مديريت بازرگاني از انگلستان و " مايكل هنلين " داراي دكتراي علم مديريت از انگلستان به عنوان متخصصين بازاريابي و رسانه‌هاي اجتماعي ، برای ارائه‌ي تعريفی از رسانه‌ي اجتماعی سعی می کنند عمده ترين مفاهيم مشابه آن را شرح داده و نکات تمايز آن‌ها را برجسته كنند . دو مفهومی که تا حدودی مشابه مفهوم رسانه های اجتماعياند ، مفاهيم وب2 و محتوای عمومی‌شده کاربری ( يو . جی . سی ) هستند . وب 2 اصطلاحی است که اولين بار در سال 2004 استفاده شد تا راه جديدی برای انتشار محتوا و کاربردهای کوتاه از سوی اشخاص باشد . اين محتوا با همكاري و به روشی مشارکتی به طور مستمر به وسيله همه‌ي کاربران تغيير می يابد . محتوای عمومی‌شده کاربری نيز اصطلاحی است که در 2005 عموميت يافت و به طور معمول برای توصيف‌كردن اشکال مختلف محتوای رسانه ای به کار می رود که به طور عمومی قابل دسترس باشد و به وسيله کاربران نهايی توليد شده باشد . محتواهای عمومی‌شده کاربری بايد سه نياز اساسی را برآورده کند : 1 . بايد روی وب سايت مورد دسترس
