پیشینه ومبانی نظری پژوهش سبک اسناد کنترل
سبک اسناد کنترل
اصطلاح سبک به عنوان شیوه ترجیحی فرد برای فکر کردن و انجام دادن کاری ، از جمله متغیرهای فردی است ( آلپورت ، 1937 به نقل از نریمانی ، ابوالقاسمی ، جویباری1392 )
سبک تبیینی به طور گسترده در پژوهش های مختلف روانشناسی برای پیش بینی افسردگی استفاده شده ( هاجیل ، باش و وارن ، 1996 ؛ پترسون و سلیگمن ؛ 1984 ، سلیگمن ، 1990 به نقل از رجبی و ییلاق1384 ).
سبک اسناد یک متغیر شناختی است که نحوه تبیین رویدادها را نشان می دهد منطق اساسی نظریه اسناد از این فرض نظری ناشی می شود که آدمی واجد این انگیزش است که از ماهیت محیط خود به ویژه از علل رویدادهای خاص آگاه شود اگر به فهم این نکته نایل آید که علت رویدادهای معین در گذشته چه بوده است آنگاه قادر خواهد بود تا با مداخله واقعی و یا انتخابهای خود و آنچه در آینده برای او اتفاق خواهد افتاد را مهار سازد ( سیرز و همکاران1991 به نقل از امانی ، خداپناهی ، حیدری1385 ).
این تحقیق به آن نوع سبک اسنادی اشاره دارد که از فرمول بندی مجدد درماندگی آموخته شده آبرامسون و همکاران1978 به دست آمده است در الگوی جدید درماندگی آموخته شده نحوه تبیین رویدادهای غیرقابل مهار توسط فرد مهمتر از رویدادهایی است که واقعا اتفاق افتاده است ( همان ).
فریز1980 به نقل از نوری ، مکارمی ، ابراهیمی 1379در تحقیقاتش نشان داد که الگوهای اسنادی ناسازگارانه بیشتر در گروه های اقلیت نژادی ، خانواده های کم درآمد و زنان است هرچند که گفته شده است که سبک اسناد ویژگی نسبتاپایدار شخصیت است اما به توجه به مطالعات ولفل ( 1982 )، بلگر و چنی ( 1982 ) و دوهرتی ( 1984 ) به نقل از بارون و برن ( 1991 ) معلوم شده است که امکان تغییر در نوع سبک اسناد وجود دارد .
همچنین اسنادهای علی نقش با اهمیتی در رفتارهایی مانند روابط بین فردی ، تعارض بین فردی ، رفتارهای بهداشتی و غیره دارد ( گودجانسون و پیترسون ، 1991 به نقل ازنریمانی ، جویباری ، ابوالقاسمی1392 ).
کریمی ( 1372 ) در تحقیقات خویش به این نتیجه دست یافت که تفاوتی بین زنان و مردان در سبک اسناد نیست ولی بارگر و کوپر ( 1972 ) به نقل ازنوری و همکاران ( 1379 ) به این نتیجه رسیدند که مردان منبع کنترل درونی تری نسبت به زنان دارند و همین طور رانز ( 1966 ) به نقل ازاحدی ( 1372 )، هوکریج ( 1975 )، هولران و لوپز ( 1984 )، موآم وندا ( 1995 ) به نقل از نوری و همکاران ( 1379 ) نیز به همین نتیجه رسیدند .
در واقع نظریه سبک تبیینی یک چارچوب را برای بررسی سازه های خوشبینی و بدبینی ( سلیگمن 1990 ) ارائه می دهد بیان می دارد که آن سازه ای ست که از مفهوم ناتوانی آموخته شده بهره گرفته بنابراین سبک تبیینی توصیفی است که انسان برای تبیین رویدادهای کنترل ناپذیر زندگی استفاده می کند و
