مبانی نظری پژوهش خود نظم بخشی رفتار
تعاریف و مفاهیم خود نظم بخشی
خودنظم بخشی رفتار
انواع خود نظم بخشی
نظم دهي بيروني
نظم دهي درون فكني شده
ویژگی های یادگیرنده خودنظم بخش
منابع خودنظم بخشی
تعيين کننده هاي شخصي
تعيين ¬ کننده هاي رفتاري
تعيين کننده اي محيطي
اصول آموزش برای خود نظم بخشی
ضرورت آموزش خود نظم بخشی در مدارس
الگو های یادگیری خودنظم بخشی
الگوي کرنو
الگوي بو کارتس
الگوي کارور و شيير
الگوي باتلر و وين
الگوي پنتريچ
راهبردهاي شناختي يادگيري :
راهبردهاي خود گرداني جهت کنترل شناخت :
راهبردهاي مديريت منابع
دیدگاه و نظریه های یادگیری خود نظم بخشی ( خودگردان )
پديدار شناسان
کنش گران
نظريه ويگوتسكي
پردازش اطلاعات دربارة يادگيري خودگردان
پیشینه پژوهش
پژوهش های انجام شده در ایران
پژوهش های انجام شده خارج از ایران
فهرست منابع
منابع فارسی
منابع انگلیسی
تعاریف و مفاهیم خود نظم بخشی
خودنظم بخشی رفتار
طبق نظر بندورا اگر اعمال تنها بوسیله پاداش و تنبیه بیرونی تعیین میشدند ، مردم شبیه بادبادک عمل میکردند و هر لحظه تغییر جهت میدادند تا خود را به عواملی که بر آنها تأثیر میگذارد وفق دهند . با مردم غیر اصولی رفتار به دور از اخلاق و با مردم درستکار رفتار شرافتمندانه داشتند . حال اگر تقویتکننده بیرونی و درونی رفتار را کنترل نمیکنند پس چه چیزی آنرا کنترل میکند ؟ پاسخ بندورا این است که رفتار آدمی رفتار خود نظم داده شده است . انسان از تجربه مستقیم و غیر مستقیم معیارهای عملکرد را میآموزد سپس آن معیارها پایهای میشوند برای ارزیابیهای فرد . اگر عملکرد فرد در موقعیتها با معیارهای او هماهنگ بود مثبت ارزیابی میشوند و اگر هماهنگ نبود منفی ارزیابی میشود . از نظر بندورا تقویت درونی حاصل از ارزشیابی شخصی از تقویت بیرونی نیرومندتر است ( هرگنهان ، 2009 ).
یادگیری خود تنظیمی یک چشم انداز مهم در پژوهشهای اخیر روانشناسی تربیتی است ( آکسان ، 2009 ). این رویکرد از سال 1980 ، مطرح شد و به واسطه اهمیتی که در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دارد شهرت فزآیندهای پیدا کرده است ( ریان و پینتریج ، 1997 ؛ نقل از احمدی پور ، 1387 ). یادگیری خود تنظیمی یک فرآیند فعال و خود رهنمون است که دانش آموزان ، شناخت ، انگیزش ، نتایج ، رفتار و محیط خود را در جهت پیشبرد اهدافشان کنترل و تنظیم میکنند ( گوداس و همکاران ، 2010 ).
زیمرمن5 یادگیری خود تنظيم را نوعي از يادگيري كه در آن افراد تلاشهاي خود را براي فراگيري دانش و مهارت بدون تكيه به معلم و ديگران ، شخصاً شروع كرده و جهت ميبخشد تعريف ميكند به عبارت ديگر در اين يادگيري افراد مهارتهايي براي طراحي ، كنترل و هدايت فرآيند يادگيري خود دارند و تمايل دارند ياد بگيرند و قادرند کل فرآیند یادگیری را ارزیابی کنند ( فرمهینی فراهانی و