مباني نظري و پيشينه پژوهش سلامت روانی

سلامت روان تودور ( 1996 ) سلامتی روان را به شرح زیر تعریف می کند . سلامت روان شامل : توانایی زندگی کردن همراه با شادی ، بهره وری و بدون وجود دردسر است . سلامت روان مفهوم انتزاعی و ارزیابی نسبی گری از روابط انسان با خود ، جامعه و ارزش هایش است و نمی توان آن را جدای از سایر پدیده های چند عاملی فهمید که فرد را به موازاتی که در جامعه به عمل می پردازد ، می سازند . سلامت روان ، شیوه سازگاری آدمی با دنیاست ، انسان هایی که موثر ، شاد و راضی هستند و حالت یکنواختی خلقی رفتار ملاحظه گرانه و گرایش شاد را حفظ می کنند . سلامت روان عنوان و برچسبی است که دیدگاه ها و موضوعات مختلف مانند : عدم وجود علایم احساسات مرتبط با بهزیستی اخلاقی و معنوی و مانند آن را در بر می گیرد . برای ارائه یک تئوری در مورد سلامت روان ، موفقیت برون روانی کافی نیست باید سلامت درونی روانی را به حساب آوریم . سلامت روان ظرفیت رشد و نمو شخصی می باشد . و یک موضوع مربوط به پختگی است . سلامت روان یعنی هماهنگی بین ارزش ها ، علایق ها و نگرش ها در حوزه عمل افراد و در نتیجه برنامه ریزی واقع بینانه برای زندگی و تحقق هدفمند مفاهیم زندگی است . سلامت روان ، سلامت جسم نیست بلکه به دیدگاه و سطح روانشناختی ارتباطات فرد ، محیط اشاره دارد . بخش مرکزی سلامت ، سلامت روان است زیرا تمامی تعاملات مربوط به سلامتی به وسیله روان انجام می شود . سلامت روان ظرفيت كامل زندگي كردن به شيوه اي است كه ما را قادر به درك ظرفيتهاي طبيعي خود مي كند و به جاي جدا كردن ما از ساير انسانهايي كه دنياي ما را مي سازند ، نوعي وحدت بين ما و ديگران بوجود مي آورد . سلامت روان ، توانايي عشق ورزيدن و خلق كردن است ، نوعي حس هويت بر تجربه خود به عنوان موضوع و عامل قدرت فرد ، كه همراه است با درك واقعيت درون و بيرون از خود و رشد واقع بيني و استدلال ( آقاجانی و اسدی نوقابی ، 1381 ). 2 - 1 - 2 - 1 تعریف سلامت روان : 1 پیش از پرداختن به تعریف سلامتی روان لازم است به یک نکته اشاره نماییم . سه واژه ی « بهداشت روانی » و « سلامت روانی » و « بهزیستی روانی2 » گر چه دارای معانی متفاوتی هستند ، ولی در مواردی بجای یکدیگر به کار می روند ( هرشن سن3 و پاور4 ، 1988 ، ترجمه منشی طوسی ، 1374 ). کارشناسان سازمان بهداشت جهانی سلامت فکر و روان را این طور تعریف می کنند : « سلامت فکر عبارت است از قابلیت ارتباط موزون و هماهنگ با دیگران ، تغییر و اصلاح محیط فردی و اجتماعی و حل تضادها و تمایلات شخصی به طور منطقی ، عادلانه و مناسب ( میلانیفر ، 1376 ). بهداشت روانی یک زمینه تخصصی در محدوده ی روانپزشکی