پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اضطراب با مکانیسمهای دفاعی و سلامت روان انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی و روش مورد استفاده همبستگی و از نظر نوع داده ها کمی بود. جامعه آماری این پژوهش مراجعه کنندگان به بخش غربالگری ویروس کرونا در شهر قم در اسفند ماه 1398 بود. بدین منظور تعداد 240 نفر از این افراد با استفاده ازجدول مورگان و روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های اضطراب بک (BAI)، پرسشنام هی سبک های دفاعی (DSQ) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) با نرمافزار SPSS استفاده شد. نتایج پزوخش نشان داد که بین اضطراب و مکانیسم های دفاعی رشد نیافته ارتباط مثبت و معنادار، بین اضطراب و مکانیسم های دفاعی رشد یافته ارتباط منفی و معنادار، بین اضطراب و مکانیسم های دفاعی روان آزده ارتباط مثبت و معنادار و بین اضطراب و سلامت روان ارتباط منفی و معنادار وجود دارد.
