مبانی نظری وپیشینه تحقیق سوگیری توجه

فهرست مطالب : پیشینه‌ی سوگیری توجه پیشینه اصلاح سوگیری توجه پیشینه ابزارهای سنجش سوگیری توجه ( پروب دات ) زمان ارائه محرک مدت زمان اصلاح سوگیری توجه ( تعداد جلسات ) گروه گرایش توجه پیگیری اضافه کردن اثر تقویت استفاده از هر دو حالت واژه و تصویر در سنجش و اصلاح سوگیری توجه - بررسی تأثیر اصلاح سوگیری توجه بر کاهش آن در هر دو حالت توجه و پیش توجه پژوهش های داخلی منابع فارسی منابع لاتین پیشینه‌ی سوگیری توجه رابینسون و بریدج ( 1993 و 2001 ) معتقدند که سوگیری توجه یک آمادگی ویژه جهت پردازش محرک مشخصی در رقابت با سایر محرک‌هاست که توسط ارزش تشویقی محرک خوشایند راه اندازی می‌شود ( اسکن میکرز و همکاران ، 2007 ). پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف منظم مواد اعتیاد آور و وابستگی به آن معمولاً با واکنش نشان دادن به محرک‌های مرتبط با مواد همراه می‌شود ( فیلد و ککس ، 2008 ). مواجهه مکرر با مواد اعتیادی نسبتاً به طور خودکار گرایشات نزدیکی به محرک‌های مرتبط با مواد را راه اندازی می‌کنند تا گرایشات اجتناب از این محرک‌ها را ( کوساین  و همکاران ، 2011 ). واژه‌ها و تصاویر و محرک‌های شنیداری مرتبط با عمل مصرف مواد ، توجه فرد معتاد را تسخیر می‌کنند و فرد معتاد نیز به سختی می‌تواند توجه خود را از قید این محرک‌ها رها کند . بدین ترتیب فرد با برانگیختگی جسمانی و وسوسه ذهنی به آن موقعیت واکنش نشان می‌دهد . این مشاهده شده است که نشانه‌های مرتبط با مواد می‌تواند یک پاسخ بسیار مشابه با پاسخی که توسط خود مواد در حوزه‌های حافظه فعال ، حس‌ها ، هیجان‌ها و رخدادهای مرتبط ایجاد می‌شود را به وجود آورد ( کلی ، شیلتز  و لاندری  ، 2005 ؛ به نقل از گاردینی و همکاران ، 2009 ). محرک‌های مرتبط با مواد می‌توانند خاطره‌های رویدادهای مرتبط با مواد را فراخوانی کنند و بدین ترتیب می‌توانند باعث برانگیختگی هیجانی در افراد با تاریخچه سوء مصرف مواد شوند ( سل و همکاران 2000 ؛ به نقل از گاردینی و همکاران ، 2009 )؛ امری که در سوگیری حافظه‌ی آن‌ها متبلور می‌شود ( کلین ، نلسون  و آنکر ، 2012 ). در کل یافته‌ها نشان می‌دهند که افراد وابسته به سیگار به طور خودکار و غیر ارادی به سوی نشانه‌های مرتبط با سیگار جهت گیری دارند ( ودریل  و همکاران ، 2012 ). در مطالعه‌ی گاردینی و همکاران ( 2009 ) مشاهده شد که معتادانی که با درمان‌های جانشین مخدر و اجتماعی ( انجمن درمانی ) درمان شده‌اند سوگیری کمتری نسبت به نشانه‌های مرتبط با مواد نشان می‌دهند گاردینی و همکاران ( 2009 ) این نتیجه را به این شکل تبیین می‌کنند که درمان ممکن است سوگیری توجه نسبت به نشانه‌های مرتبط با مواد را کاهش دهد ، امری که به نظر می‌رسد نقش مهمی را در حصول پیامدهای مثبت در درمان اعتیاد بازی می‌کند . در نتیجه فرض بر این است که با