مقدمه ای بر مدل های رفتاری نرم افزار یودک
حفریات پیشرفته روباز: مقدمه ای بر مدل های رفتاری نرم افزار یودک
مدلسازی در سیستم های ناپیوسته یک محیط ناپیوسته متشکل از درزه ها و سایر ناپیوستگی هایی می باشد که در رفتار محیط اثر گذار می باشند. به صورت کلی در مدلسازی یک محیط ناپیوسته به دو موضوع باید توجه شود: مدلسازی سطوح تماس یا ناپیوستگی ها
مدلسازی بلوک های صلب و جامد مدلسازی بلوک های سیستم ناپیوسته صلب: زمانی فرض می شود که عمده تغییر شکل توده در اثر حرکت درزه ها باشد. این مسئله در محیط های دارای تنش پایین نظیر سازه های سطحی قابل پیاده سازی است. شکل پذیر: در شرایطی که تنش های محیط قابل ملاحظه باشد تغییر شکل های بلوکی علاوه بر جابجایی های درزه رخ می دهد و فرض شکل پذیری بلوک ها باید مد نظر قرار داده شود. در چنین شرایطی بلوک های مجزا به واحد های محاسباتی کوچکتر تقسیم می شود. مقدمه:
مدلسازی در سیستم های ناپیوسته تا کنون برنامه های محاسباتی متعددی بر اساس روش المان محدود، تفاضلات محدود لاگرانژی و ... به منظور مدلسازی محیط های پیوسته سنگی و خاکی ارائه شده است. با این وجود مدلسازی درزه ها در این بسته های محاسباتی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
در برخی از این برنامه ها امکان مدلسازی صفحات تماسی (interface) به طریقی فراهم شده است اما این کد ها دارای مشکلات زیر بوده اند:
عدم امکان مدلسازی در حالت تقاطع سطوح تماس
عدم تشخیص خودکار سطوح تماس
محدود بودن این سطوح به حرکات برشی و چرخشی اندک مدلسازی کامپیوتری محیط ناپیوسته:
مدلسازی در سیستم های ناپیوسته به منظور رفع مشکلات موجود در روش های مرسوم تلاش شد که روشی نوین تحت عنوان المان مجزا توسعه یابد. بر اساس پیشنهاد کاندال و هارت (1989) تنها در صورتی می توان به یک کد یا بسته محاسباتی نام المان مجزا را اختصاص داد که ویژگی های زیر در آن موجود باشد:
امکان مدلسازی جابجایی ها و چرخش های میان بلوک های مجزا
تشخیص اتوماتیک ناپیوستگی ها در فرایند محاسبه و توسعه رفتار
بر اساس این تعریف این روش را می توان به چهار گروه عمده تقسیم بندی نمود:
Distinct Element Code
Modal Method
Discontinum Diformation Analysis
Momentum Exchange Method روش Discrete Element Method:
مدلسازی در سیستم های ناپیوسته این شاخه از روش Discrete Element Method به حل مستقیم معادلات حرکت بر اساس الگوهای وابسته به زمان می پردازد. در این تحلیل بلوک ها می توانند صلب و یا شکل پذیر باشند و درزه ها قابلیت تغییر شکل را دارند. در این زمینه تا کنون کد های زیر نوشته شده است:
TRUBAL-----(کاندال و استراک 1989)
UDEC-------(کاندال و هارت 1985)
3DEC--------(کاندال و هارت 1988)
DIBS---------(والتون 1980)
3DSHEAR----(والتون 1988)
PFC----------( آیتسکا 1995) 1- روش Distinct Element Method:
