مقیاس سنجش استعداد وابستگی به مواد

توضیحات:

دانلود پرسشنامه با موضوع سنجش استعداد وابستگی به مواد،

در قالب doc و در 8 صفحه، قابل ویرایش.

توضیحات:

مهمترین روش رایج  تشخیص سوءمصرف مواد، استفاده از آزمایش¬های پزشکی است. این آزمایش¬ها علاوه بر داشتن هزینه، قادر به تشخیص افراد مستعد مصرف مواد نیستند، بلکه تنها مصرف مواد را تایید یا رد می¬کنند. از این رو با توجه به گسترش مصرف مواد، از سوی محققین تلاش¬هایی صورت گرفت تا ابزارهای سنجشی برای شناسایی افراد مستعد مصرف و وابستگی به مواد، درست شود. از بین مقیاس¬های ساخته شده، سه خرده مقیاس حاصل از سیاهه شخصیتی چند وجهی مینه سوتا  یعنی «مقیاس تجدیدنظر شده¬ی می¬بارگی مک¬اندرو»، (MAC-R)  ؛ «مقیاس استعداد اعتیاد»، (APS)  ؛ و «مقیاس پذیرش اعتیاد»، (AAS)  ، بیش از دیگر مقیاس¬ها مورد استفاده قرار گرفته است. در پژوهش حاضر نیز مجموع هر سه مقیاس تحت عنوان «مقیاس سنجش استعداد وابستگی به مواد» مورد استفاده قرار گرفته است که در زیر به معرفی این مقیاس¬ها پرداخته می¬شود:
مقیاس می¬بارگی مک¬اندرو، (MAC-R): این مقیاس توسط مک¬اندرو (1965، به نقل از گراهام، 1379) و در اصل به منظور تفکیک بیماران دارای سوء مصرف الکل از بیماران فاقد سوءمصرف الکل، ساخته شده است. ضریب پایایی  با استفاده از روش بازآزمایی (با فاصله زمانی یک هفته) در نمونه هنجاری برای مردان وزنان به ترتیب 62/0 و 78/0 گزارش شده است. این مقیاس دارای 49 ماده است.
.مقیاس استعداد اعتیاد، (APS): این مقیاس به عنوان شاخصی از عوامل شخصیتی همبسته با اختلال¬های اعتیادی توسط وید  و همکاران (1992، به نقل از گراهام، 1379) ساخته شد. مقیاس APS با هدف تشخیص ویژگی‌های شخصیتی و سبک زندگی مرتبط با سوءمصرف مواد و الکل، طراحی شده است. این ابزار، مقایسی غیر مستقیم  یا زیرکانه  از بررسی مشکلات مواد است، زیرا گویه¬های این مقیاس به طور مستقیم یا آشکار به مشکلات سوءمصرف مواد یا الکل اشاره نمی‌کنند (سوانوم  و مک گرو  ، 1995). برای ابداع این مقیاس، وید و همکاران از رویکردی مشابه با آنچه که مک اندرو برای مقیاس خود انجام داده است، استفاده کردند. بدین منظور موادی از MMPI-2 را که قادر بودند به درستی بین سوءمصرف کنندگان مواد، بیماران روانی و افراد عادی تمایز قائل شوند، انتخاب گردید. همچنین در انتخاب این مواد به توانایی آنها در افزایش همسانی درونی مقیاس نیز توجه گردید. در نهایت مقیاسی با 39 سؤال به وجود آمد. . ضریب پایایی با استفاده از روش بازآزمایی (با فاصله زمانی یک هفته) در نمونه هنجاری برای مردان و زنان به ترتیب 69/0 و 77/0 گزارش شده است (گراهام، 1379).
مقیاس پذیرش اعتیاد، (AAS): این مقیاس دارای 13 ماده است و توسط وید و دیگران (1992) برای اندازه گیری تمایل پاسخ¬دهنده به پذیرش مشکلات مرتبط با الکل یا داروها ساخته شد. اکثر سوال¬های آن به طور مستقیم به مصرف الکل و سایر مواد اشاره دارد. از 13 ماده این مقیاس، 3 سوال آن با مقیاس MAC-R مشترک می¬باشد . ضریب پایایی با استفاده از روش بازآزمایی (با فاصله زمانی یک هفته) در نمونه هنجاری برای مردان وزنان به ترتیب 89/0 و 84/0 گزارش شده است (گراهام، 1379).
در زمینه استفاده از این سه‌خرده مقیاس MMPI-2 در ایران اولین بار پژوهشی توسط کردمیرز(1378) انجام شد. در این پژوهش 108 داوطلب درمان و 500 دانشجو از 4 گروه آموزشی پزشکی، هنر، فنی  مهندسی و علوم انسانی مشغول به تحصیل در دانشگاه‌های دولتی شهر تهران به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. نتایج حاصل از آلفای کرونباخ پژوهش مزبور نشان داد که مقیاس‌های AAS، MAC-R و APS به ترتیب بیشترین همسانی درونی را دارا می باشند.  همچنین مقیاس AAS توانست بین دو گروه معتاد و دانشجو تفکیک قائل شود. در پژوهش کردمیرزا (1378) مقدار آلفای کرونباخ سه مقیاس AAS، MAC-R و APS به ترتیب برابر 75/0 و 48/0 و 29/0 به‌دست گزارش شده است.  در پژوهش رستمی، نصرت¬آبادی و محمدی (1386) ضرایب همسانی درونی این سه مقیاس با استفاده از روش آلفای کرونباخ برابر 73/0 برای مقیاس AAS ، 53/0 برای مقیاس MAC-R  و 34/0 برای مقیاس APS بوده است.
 در پژوهش حاضر نیز به منظور بررسی  پایایی ( قابلیت اعتماد) این سه مقیاس از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید. نتایج نشان داد که ضریب   برای مقیاس AAS ، MAC-R و APS به ترتیب  62/0، 53/0 و 37/0 بوده است. بنابراین با توجه به اینکه مقیاس APS در پژوهش کردمیرزا (1378)، رستمی و همکاران (1386) و پژوهش حاضر از ضریب قابلیت اعتماد پایینی برخوردار است، داده¬های این مقیاس از مطالعه حذف گردید.
 رستمی و همکاران (1386) به منظور تعیین نمره برش بهینه، هر سه مقیاس یاد شده را بر روی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه تهران اجرا کردند و بدین منظور از تحلیل مشخصه¬های عملیاتی گیرنده ( ROC ) و حساسیت استفاده نمودند.
همان¬طور که در جدول 3-2 نشان داده شده است در پژوهش رستمی و همکاران(1386) نمره برش بهینه AAS نمره خام بیشتر از 3 بود و می-توان چنین نتیجه گرفت که چنانچه شخصی در مقیاس AAS نمره¬ای بالاتر از 3 بدست آورد، به احتمال 92 درصد دارای مشکلات سوءصرف مواد می-باشد. در مورد MAC-R نیز می¬توان چنین نتیجه گرفت که چنانچه فردی در این مقیاس نمره¬ای بالاتر از 24 بدست آورد به احتمال 84/0 درصد، دارای مشکلات سوءمصرف مواد است. اما مقیاس  APSاز شاخص تمیز (62/0Az=) ضعیفی برخوردار بود و نمی¬توان از آن به عنوان مقیاسی مناسب در کارهای بالینی استفاده کرد.
 در تحلیل یافته¬های این پژوهش، از نقاط برش بهینه بدست آمده در پژوهش رستمی وهمکاران(1386) استفاده شده است.
و . . .