مبانی نظری و تجربی اختلال نافرمانی مقابلهای کودکان
Oppositional defiant disorder
اختلال نافرمانی مقابلهای
اختلال نافرمان مقابلهای[1] اختلال رفتاری در دوران کودکی است که کودک مبتلابه رفتارهای خودسرانه با ناسازگاری یا خصمانه در مقابل منابع قدرت نشان می‌دهد. در سال‌های بعد پرخاشگری جسمانی, تضاد ورزی و نخستین شکل‌های نقض روانی در محیط خانواده و آموزشگاه در صدر جدول نشانه‌شناسی قرار می‌گیرند درنهایت, در نوجوانی پرخاشگری کلامی, اشکال پنهان‌تر پرخاشگری (مانند سرقت, تقلب, تخریب گری, سوءمصرف مواد) و رفتارهای ضداجتماعی جدی که می‌توانند در تضاد آشکار با قوانین جامعه قرار می‌گیرند و نوجوان را به سمت بزهکاری سوق می‌دهند غلبه می‌یابد (لئو[2]، 2004).
اختلال نافرمانی مقابلهای 3
ملاک‌های تشخیصی اختلال بی‌اعتنایی مقابلهای 7
اختلالات همراه: 13
سبب‌شناسی: 13
شیوع: 14
عوامل خطر و پیش‌آگهی: 15
عوامل محیطی: 16
عوامل ژنتیک و فیزیولوژیک: 16
عوامل شناختی 16
عوامل خانوادگی: 18
تأثیر بر زیست‌بوم اجتماعی خانواده 19
مبانی تجربی: 21
منابع فارسی: 29
