پرسشنامه آگاهی فراشناختی توسط شراو و دنیسون (۱۹۹۴) به منظور بررسی فراشناخت یادگیرندگان نوجوان و بزرگسال ابداع گردید. این مقیاس شامل گویه است که به صورت صحیح یا غلط پاسخ داده می شود. به هر پاسخ صحیح نمره ، ۱ و پاسخ غلط نمره صفر داده میشود و عوامل متمایزی شامل ۲ بعد فراشناخت، یعنی دانش شناخت و تنظیم شناخت و ۸ فرآیند فرعی فراشناخت را می سنجد. عامل دانش شناختی شامل ۳ فرآیند فرعی: دانش بیانی، دانش روندی و دانش موقعیتی است و تنظیم شناخت ۵ فرآیند فرعی را در بر می گیرد که عبارتند از برنامه ریزی، راهبردهای مدیریت اطلاعات، وارسی ادراک، راهبردهای عیب زدایی و ارزیابی فرایند یادگیری.
