ادبیات نظری تحقیق پیمان‌های امنیتی، تاریخچه پیمان‌های امنیتی در جهان و افغانستان
پیمان‌های امنیتی
مقدمه
روابط بین‌المللی چنان گسترده شده که همزیستی هیچ دولتی بدون در نظر گرفتن وضعیت سایر اعضای این جامعه میسر نخواهد بود . هیچ بازیگر به‌تنهایی خود نمی تواند بر مشکلات موجود در عرصه روابط بین‌الملل ، مانند جنگ ، بنیادگرایی ، گسترش سلاح های کشتارجمعی ، امنیت اقتصادی و انسانی ، فائق آید . هیچ دولت نمی تواند بدون اتحاد با سایر دولت‌ها و بازیگران چون سازمان های بین‌المللی منافع خود را تأمین کند و یا به تأمین اطمینان‌بخش امنیت خود در برابر موانعی که محیط بین‌المللی دارد ، اتکا کند . معادله فرصت و تهدید کشورها را به تصمیم‌گیری راهبردی ملزم می سازد . در این میان در پهلوی بهره‌گیری از منافع ملی قدرت برای حصول به آرمان‌ها و منابع حیاتی ملی ، منابع برون ملی قدرت نیز وجود دارند که هرچند خواه‌ناخواه با منابع ملی قدرت ، عجین بوده و رابطه تنگاتنگ دارند . یکی از این امکانات و قواعد یا فرایندهای بازی در محیط بین‌المللی در راستای صلح و امنیت بین‌المللی « پیمان‌های دفاعی - امنیتی » است . پیمان‌های امنیتی - دفاعی به معاهداتی دو یا چندجانبه اطلاق می شود که میان دولت‌ها و سازمان های امنیتی ، به هدف همکاری امنیتی و دفاعی انعقاد می یابد .
انعقاد پیمان‌های امنیتی و دفاعی میان دولت‌ها موضوع جدید نیست ، بلکه ریشه در دوران باستان دارد . تمدن های باستان چون یونان ، مصر و پارس ، استفاده از پیمان‌های امنیتی و دفاعی ، برای کشورگشائی و دفاع از حاکمیت امپراتوری‌ها ، مبارزه با شورش های داخلی امر رایج و معمول بوده است . بعد از شکل‌گیری دولت های مدرن در اروپا ، استفاده از پیمان‌های امنیتی برای دفاع از سرزمین و گسترش حاکمیت این دولت‌ها همچنان ادامه یافت . بعد از جنگ اول و دوم جهانی ، انعقاد پیمان‌های دفاعی میان کشور ها ، به‌منظور افزایش قدرت و گسترش نفوذ سیاسی و نظامی ، از سوی دو قدرت رقیب ایالات متحده آمریکا و اتحاد شوروی رشد چشمگیری داشت . فضای رقابتی ناشی از جنگ سرد بعد از 1945 میلادی باعث شده بود که این دو قدرت بزرگ به هدف کاهش نفوذ یکدیگر اقدام به انعقاد پیمان‌های نظامی دوجانبه و چندجانبه با کشور های مختلف نمایند . این پیمان‌ها زمینه را برای توسعه و بلند بردن قدرت آن‌ها در کشورهای مختلف فراهم می کردند . پیمان‌های امنیتی و دفاعی بر ساختارهای حقوقی مثل معاهده استوارند . با تکیه‌بر این معاهدات ، کشورها درزمینه باهم تعهد به همکاری می نمایند . این پیمان‌ها ، ماهیت تدافعی و تهاجمی داشته به‌صورت دوجانبه و چندجانبه منعقد می‌شوند .
مبحث اول : مفهوم و الزامات شکل‌گیری پیمان‌های امنیتی
گفتار اول : مفهوم و تعهدات پیمان‌های امنیتی از منظر حقوقی
بررسی مفهوم پیمان‌های امنیتی ازنظر حقوقی مستلزم بررسی مفهوم معاهدات است ، زیرا پیمان‌های امنیتی نوعی از معاهدات بین‌المللی به شمار رفته ، تابع قواعد و اصول حقوق بین‌الملل عمومی ، به‌ویژه حقوق معاهدات است . امروزه مفهوم عملی مناسبات دولت‌ها در قالب عهدنامه ها و معاهدات تجسم می یابد . سازمانهای عظیم بین‌المللی ازجمله سازمان ملل متحد ، سازمان های امنیتی – دفاعی مانند ناتو ، مبانی
