پیشینه و مبانی نظری سرمایه سازمانی
سرمایه سازمانی
مقدمه
در محیط نامطمئن امروز ، شرکت ها باید برای رویارویی با رقابت جهانی وخواسته ی به سرعت در حال تکامل مشتری ، راه حل های مستمر را توسعه دهند . در چنین زمینه ای ، به احتمال زیاد دانش به جای منابع سنتی نظیر دارایی های ثابت و یا فیزیکی یک منبع مهم برای دستیابی به مزیت رقابتی است . این استدلال قویاً اهمیت سرمایه گذاری در دارایی های به سختی تقلیدپذیر نظیر بازارگرایی ، یادگیری سازمانی ، وفاداری مشتری یا موقعیت نسبی در کانال توزیع را نشان می دهد ( کویین ، آندرسون و فینکلستین ، 2005 ). سرمایه سازمانی به منابع خاصی گفته می شود که می توانند دانش ، مهارت و تخصص های شخصی شده را به وسیله اعضای سازمان به تخصص سازمانی تبدیل و به طور متقابل منابع سازمانی را به اشتراک بگذارند ( هایژیان و چوانمینگ ، 2009 ). سرمایه ساختاری شامل سخت افزار ، نرم افزار ، پایگاههای داده ، ساختار سازمانی ، حق انحصاری اختراع ، علامت های تجاری و دیگر قابلیت های سازمانی به منظور پشتیبانی از بهره وری می باشد . به عبارتی دیگر سرمایه سازمانی شامل دانش نهادیه شده و تجربه کدبندی شده ای است که در داخل پایگاه های داده ، ساختارها ، ها و فرآیندهای سازمان می باشد و مورد استفاده قرار می گیرد ( قلیچ لی و همکاران ، 1388 ). شولتز و جوب ( 2001 ) بیان می کنند که با ذخیره سازی دانش شرکت ها می توانند ارتباط درون واحدی را تشویق کنند ، تیم های میان کارکردی ایجاد نمایند و زبان تخصصی را در میان دیگران توسعه دهند . سرمایه سازمانی یک تسهیل کننده بسیار مهم برای سرمیه اجتماعی است به این معنا که تمام فرصت ها برای اشتراک گذاری دانش می تواند همکاری و تعامل میان افراد را بهبود بخشد و به شکل مثبت بر سرمایه اجتماعی اثر بگذارد .
2 - 2 - 9 - 2 بیان مسأله
رایت و همکاران ( 2001 ) سرمایه سازمانی را به عنوان دانش نهادینه شده در درون فرآیندهای سازمانی و پایگاه داده ، اسناد و مدارک ، حق ثبت اختراع و فرآیندها که سازمان برای ذخیره و حفظ دانش استفاده می کند ، تعریف کرده اند . ایجاد سرمایه سازمانی نیازمند اطلاعات و مهارت های بدست آمده از فعالیت های نواورانه ی بطور رسمی یکپارچه شده است . این بیانگر یکپارچه سازی دانش به عنوان یک فرآیند رسمی است که از طریق آن اطلاعات و مهارت ها به جزئی جدانشدنی از روال های عادی تبدیل شده که اقدامات آینده سازمان را هدایت می کند . شرکت ها با یکپارچه سازی دانش ، آنچه باید فراگرفته شود را تشخیص داده و همچنین تصمیم می گیرند چگونه از آن استفاده کنند . سرمایه سازمانی نشان دهنده حافظه سازمان است . والش و آنگسون ( 1999 ) حافظه سازمانی را به عنوان اطلاعات بایگانی شده در مورد گذشته شرکت تعریف می کنند که تواند در فرایندهای تصمیم گیری کنونی در نظر گرفته شود . سرمایه سازمانی به سیاست گذاری ها و هنجارهای شرکت اشاره دارد و در قابلیت های شرکت نهفته است . این قابلیت ها ، تمایل به کارآفرینی و یادگیری سازمانی را در بر دارند و می توانند باعث ایجاد مزایایی از جمله افزایش کارآیی و رقابت در شرکت ها شود . مکانیسم های یادگیری سازمانی شامل انباشتگی دانش نیز به
