تحقیق حاضر با عنوان بررسی رابطه بین بهبود در نوع اظهارنظر حسابرس و زمان بندی افشای اطلاعات شرکت ها از سری تحقیق های رشته حسابداری
میباشد. این تحقیق در 97 صفحه با فرمت Word
(قابل ویرایش) در مقطع کارشناسی ارشد نگارش شده است و همچنین این تحقیق آماده چاپ و پرینت جهت
استفاده دانشجویان می باشد.
===================================================================================تمامی
فایل های سیستم، توسط کاربران آن آپلود می شود. اگر در فایلی تخلفی مشاهده
کردید و یا مالک پروژه ای بودید که از وجود آن در سایت رضایت نداشتید با
ما تماس بگیرید، در اسرع وقت به گزارش شما رسیدگی می شود.
neginfile.ir@gmail.com
info@neginfile.ir
===================================================================================
قسمتهایی کوتاه از متن:
چکیده
تحقیقات نشان می دهد که شرکت ها اطلاعات مثبت را خیلی سریعتر از اطلاعات منفی گزارش می دهند (به عبارتی اخبار خوب را زودتر از اخبار بد گزارش می کنند) این پژوهش اثر تغییر اظهارنظر حسابرسی را بر روی زمانبندی افشای اطلاعات را بررسی می کند که در آن بهبود در اظهارنظر حسابرسی به عنوان یک خبر خوب در نظر گرفته می شود. این پژوهش هم مسیر و هم میزان تغییر در اظهارنظر حسابرسی را با مقیاسی که میزان فاصله این اظهارنظر ها را از یک اظهارنظر مقبول اندازه گیری می کند (برای مثال یک اظهارنظر مقبول با بند توضیحی از یک اظهار نظر مشروط به یک گزارش با اظهارنظر مقبول نزدیک تر است). در تحقیق حاضر 117 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال های 1387 تا 1391 بررسی شد. برای جمع آوری داده از نرم افزار رهاورد نوین و صورت های مالی و برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزارSPSS نسخه 20 و نرم افزار اکسل 2007 استفاده گردید. آزمون های آماری مورد استفاده در تجزیه و تحلیل داده، آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس و رگرسیون چندگانه است. نتایج تحقیق در دو فرضیه تحقیق نشان دهنده عدم تحقق روابط پيش بيني شده و معني دار نبودن ضرائب در هر دو فرضيه و در نهایت تایید نشدن فرضیه ها است.
مقدمه
به موقع بودن گزارشگری مالی، یکی از ویژگی های مهم اطلاعات حسابداری می باشد. اطلاعات حسابداری کهنه، در تصمیم گیری های اقتصادی و مالی فاقد ارزش هستند (Owusu, Ansah, 2000). به عقیده دایر و مک هیو (1975) به موقع بودن گزارشگری به عنوان عنصر اصلی افشای اطلاعات کافی، بر ارزش صورت های مالی اثر دارد. با این وجود، وجود خبر نامطلوب در مورد شرکت می تواند در نتیجه افشای سریع این خبر نامطلوب، خطر افت ارزش شرکت را به همراه داشته باشد. افت ارزش شرکت ممکن است باعث افزایش هزینه سرمایه واحد تجاری و کاهش پاداش مدیریت شود. به عقیده بگلی و فیشر (1998)، این عوامل می تواند در مدیریت ایجاد انگیزه کند که افشای اطلاعات صورت های مالی را به تاخیر بیاندازد و به دنبال آن باعث کاهش ارزش این گزارش خواهد شد. بیور (1968) عقیده داشت که سرمایه گذاران خرید و فروش سهام را تا زمان رویت گزارشهای مالی به تاخیر خواهند(Cullinan et al 2012).مدیران به عنوان مسئول تهیه صورت های مالی با وقوف کامل بر وضعیت مالی شرکت و با برخورداری از سطح آگاهی بیشتر نسبت به استفاده کنندگان صورت های مالی، به طور بالقوه سعی دارند که تصویر واحد تجاری را مطلوب جلوه دهند (کردستانی، بیگی لنگرودی، 1387) از این رو با توجه به اخبار خوب یا بد ناشی از نوع اظهارنظر حسابرس در سال های مختلف بر صورت های مالی شرکت، مدیریت ممکن است با تغییر زمان انتشار عمومی صورت های مالی از انتشار به موقع این اخبار جلوگیری کند. حسابرسی می تواند تضاد منافع بین مدیر و مالکان واحد تجاری را کاهش دهد(Chen, Su & Wu, 2010). حسابرسی را نیز می توان به عنوان ابزاری اطمینان بخش در زمینه کیفیت صورت های مالی دانست که باعث می شود استفاده کنندگان از صورت های مالی بر اساس آن اطلاعات تصمیمات سودمندی را اتخاذ نمایند. در این پژوهش، به بررسی رابطه میان بهبود در نوع اظهارنظر حسابرس و زمان بندی افشای اطلاعات شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران می پردازیم.
