تحقیق بررسی تأثیر التزام عملي به اعتقادات ديني بر کاهش اضطراب

- بیان مسأله

عدم سازش و وجود اختلاف رفتار در جوامع انسانی بسیار مشهود و فراوان است. در هر طبقه و صنفی و در هر  گروه و جمعی، اشخاص نامتعادلی زندگی می کنند. بنابراین در مورد همۀ اعم از کارگر، محصل ، پزشک و مهندس، زارع ، استاد دانشگاه و غیره، خطر ابتلاء به ناراحتی های روانی وجود دارد. به عبارت دیگر هیچ فرد انسانی در برابر امراض روانی مصونیت ندارد. (احمدوند، محمدعلی، 1382، ص1)

امروزه به دلایل مختلف بیماریهای روانی افزایش یافته، پیشرفت تکنولوژی ، صنعتی ، زندگی ماشینی ، ازدیاد و افزایش جمعیت، بحران  آموزش و بهداشت، بیکاری، فقر اقتصادی، از بین رفتن سنن، آداب و رسوم دیرینه، سست شدن پایه های معنویت، فضیلت ، انسانیت و نوع دوستی که انسان را تبدیل به یک ماشین کرد و دیگر مفهوم شعر سعدی : « رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند» از بین رفته است. نکته مهم و قابل ذکر اینکه امروزه کار به جایی رسیده که بدون تکنولوژی نمی توان زندگی کرد و اصول تکنولوژی تنها راه عملی برای پیشرفتهای اجتماعی است. پس بهترین راه حل این است که بین علم و تکنولوژی از یک طرف و روان انسان از طرف دیگر سازش و آشتی برقرار کرد و تکنولوژی را در خدمت آزادی اندیشه و رعایت حال روحی و معنوی مردم به کار برد، نه اینکه آنان را گرفتار کرد و با اصطلاح کاری کرد که قلب، روح و عاطفۀ انسان دستخوش ناراحتی و نابسامانی نشود.

اصولاً انسان برای رسیدن به موفقیت و پیشرفت در زندگی نیازمند برنامه ای تعیین شده ، منظم و صحیح می باشد. این برنامۀ روشن و جامع و کامل که می تواند روش های زندگی کردن را به انسان نشان دهد، در واژه دین خلاصه می گردد.

انسان در مشکلا و مهمات زندگی به دنبال کمال می گردد که در پناه او در امان باشد و بهمین دلیل آنچه را که کمال یافت، برای خود هدف قرار می دهد و انسان به آنچه که او را برای خود هدف قرار داده ، تعلق و دلبستگی پیدا می کند و چون هر چیزی به جز خداوند متعال فانی و از بین رفتنی است، دل انسان متعلق به غیر خدا نیز دچار اضطراب می گردد و دائماً در حال غم و خوف است. غم آنچه که از دست داده و خوف ازدست دادن آنچه که هم اکنون به آن دل بسته، و این اضطراب از بین نمی رود مگر آنکه انسان به حق تعالی که باقی و فعال مایشاء است، تعلق پیدا کند و در پناه او ایمنی یابد (مظاهر، 1370) . این همه دستورات مذهبی و اخلاقی و خداپرستی که از طرف پیشوایان مذهبی ارائه شده ، همه و همه برای سوق دادن بشریت به سوی برابری، حقیقت و خداپرستی است.