بررسی نگرش معلمان و دانش آموزان در خصوص تحصیل به زبان محلی در نظام آموزشی

بررسی نگرش معلمان و دانش آموزان در خصوص تحصیل به زبان محلی در نظام آموزشی در حجم 29 صفحه و در قالب word و قابل ویرایش و با قسمتی از متن زیر:

 

مقدمه:

در عصری زندگی می کنیم که آن را با واژه هایی چون عصر پست مدرنیسم ،دهکده ی جهانی ،عصر I T و... معرفی نموده اند. در این عصر شاخصهایی چون نسبی انگاری ، حقیقت ،پلورالیسم وتسامح و تساهل (tolerance) این عصر را از دیگر دهه های زندگی انسان متمایز می کنند. در عصر دهکده ی جهانی فرهنگ بومی - منطقه ای تعریفی مشخص وجایگاهی تعریف شده ندارد. جهانی شدن تجارت ،صدور فرهنگ غالب ،زبان مشترک سازمانی وپول واحد منطقه ای – قاره ای عملا جایگاهی برای  فرهنگهای قومی- بومی ومنطقه ای قرار نداده است. با توجه به شرایط کنونی جهان وروندی که تمام کشورها ومنطقه ها در طی مسیر جهانی شدن طی می کنند به نظر می رسد پایبندی به زبان ،اقتصاد،تجارت وفرهنگ بومی -منطقه ای عملا چیزی جز عقب ماندگی نیست و تنها چیزی که از پایبندی به اصول بومی حاصل می گردد ،عقب ماندن از چرخه وگردونه ی رشد وپیشرفت معاصر است. در تجارت جهانی نمی توان هیچ محصولی را بواسطه ی آنکه با فرهنگ بومی ما سنخیت ندارد از ورود منع نمود. تمام کشور ها باید با رعایت حقوق مصرف کننده وصرفا با توجه به قانون عرضه وتقاضا ورود یا خروج محصول را تعریف نماید .در چنین فضایی،فرهنگ منطقه ای (بومی) آنچنان تحت تاثیر اقتصاد (صادرات و واردات ) قرار می گیرد که از نهادی ترین واحد های اجتماعی(خانواده) تا عرصه فرهنگ اجتماعی وروابط بین فردی را تحت تاثیر قرار می دهد. در حال حاضر بسیاری از تمدن ها وفرهنگ های بومی در کشور های توسعه یافته در حال نابودی هستند و فقط  نمادهای آنها به صورت سمبلهایی زیبا از گذشته در موزه ها ،نگار خانه ها وحوزه ی سینما وهنر یاد آوری می شوند والبته در بعضی کشور ها این شاخصهای فرهنگ بومی در حال مبارزه با شرایط جدید در راستای حفظ بقای خود هستند وتعدادی از آنها نیز روش سازگاری را پیش گرفته اندو تا آنجا پیش رفته اند که دیگر هویتی ندارند ودر درون فرهنگ جدید حل شده اند. این پژوهش سعی دارد با نگاهی به مسئله ی زبان به عنوان شاخص ترین ویژگی هر تمدن وفرهنگ این مقوله را مورد بحث قرار دهد که آیا زبانهای محلی هنوز هم مورد نیاز به عنوان وسیله ای کاربردی در فرایند زیست فردی واجتماعی انسان درجامعه ی کنونی می باشد.

چنانچه ذکر گردید جامعه جهانی امروز هر نوع مقومت یا بومی گرایی و.......را بر نمی تابد واین در حالی است که هنوز این فرهنگ بومی کارایی اجتماعی –شخصی خود را از دست نداده است وصرفا پذیرش جهانی است که مشخص کننده ی میزان اهمیت این فرهنگ محلی است . اگر اندکی از حوزه ی جامعه شناسی بییرون بیائیم ودرگیر روانشناسی شویم  خواهیم دید که بزرگانی چون یونگ(کارل گوستاو یونگ)اعتقاد دارند که زبان محلی (مادری)اساس ذهن یک فرد را تشکیل می دهد در عرصه شخصیت ،تکلم بیشترین اهمیت را دارد psychoanalises(روانکاوانی) چون فروید،یونگ،ادلر،سالیوان و........فرهنگ منطقه را جدا گانه به عنوان مهمترین ابعاد شخصیتی فرد معرفی می کنند.

بنابراین مسئله این پژوهش از آنجا آغاز می گردد که پژوهشگر زبان محلی را صرفا مزاحم در رشد وترقی اجتماعی نمی بیند بنابراین نباید تاثیر گذاری آنرا بر دیگر ابعاد زندگی نادیده گرفت. یونگ معتقد است که هر شخص دارای نا خودآگاهی است که از دو بخش تشکیل یافته است.

الف) نا خوداگاه فردی :شامل تمام خاطرات ویاد آوری های روزانه از ایام گذشته که مجموع خاطرات در دسترس ماست وما از آن به عنوان گذشته یاد می کنیم.

ب‌)  ناخود آگاه جمعی:این ناخود آگاه شامل تجارب شخصی نیست وبه مجموع اسطوره های تاریخی-ادبی یک قومیت اطلاق می گردد که تمام واژه های ارزشی انسان را تعریف می کند در این زمینه ادبیات محلی (زبان قومی) به عنوان انتقال دهنده ی تمام نا خودآگاه از نسلی به نسل دیگر اهمیت می یابد وبا حذف زبان محلی از حوزه ی آموزش وپرورش وکمرنگ نمودن آن عملا در راه تضعیف وتحریف ناخودآگاه جمعی گام برداشته ایم ،ضمن آنکه در روانشناسی برای زبان مادری احترام ویژه ای قائل هستند و معتقدند که درک وتصویر سازی ذهنی از مفاهیم به زبان محلی  بمراتب دقیق وسریعتر از زبانهای دوم است.

کسی را نمی توان یافت که نسبت به فرهنگ وزبان خود بی تفاوت باشد تمام عقلانیت ما درقالب زبان گفتاری ما تجلی می یابد ،احساسات ما در قالب نثر ونظم از طریق زبان نوشتاری فرافکن می شود ومبالغه نیست اگر چنین گفته شود که زبان هویت فرد است.

علاوه بر اهمیت زبان به عنوان یکی از شاخص های فرهنگی –هویت فردی ،از لحاظ قوانین روانشناختی نیز زبان اهمیت ویژه ای دارد . به نظر می رسد آموختن بر اساس زبان مادری بسیار سریعتر وعمیقتر صورت می پذیرد.در روانشناسی یادگیری دکتر سیف نیز چنین آمده است : افراد از طریق زبان دوم یا سوم و.. می آموزند مفاهیم را به زبان مادری در ذهن خود تبدیل نمایند،فرایند یادگیری بر اساس آن ودر سایه سوله ذهنی زبان مادری شکل می گیرد .

بنابراین اگر بخواهیم ضرورت بیان چنین مسئله ای را مطرح نماییم در چند قالب زیر قابل ارائه وطرح است:

الف)بررسی مقوله زبان از دیدگاه جامعه شناسان به عنوان یکی از عوامل بسیار مهم در تحلیل فرهنگها

ب)تحلیل جایگاه واهمیت زبان محلی در روند آموزش وپرورش رسمی

ج)بررسی ارتباط آموزش، به زبان محلی با میزان یادگیری در سیستم آموزشی کشور

اهداف پژوهش:

بر اساس روند معمول در نوشتار پژوهش بر اساس الگوی پژوهشی آقای دکتر دلاور میتوان موضوع پژوهش را به عنوان اهداف در نظر گرفت ولی در ابتدا باید اذعان داشت که پژوهش در دو حوزه ،اهداف عملیاتی را دنبال می کند: اهداف کلی و اهداف جزئی

هدف کلی :در بر گیرنده ی سوژه ی پژوهشی است وبه کلیت ارتباط تاکید دارد ،با این وصف هدف کلی پژوهش عبارت خواهد بود از :

بررسی نگرش معلمان ودانش آموزان دبیرستانهای پسرانه شهرستان ؟ در خصوص تحصیل به زبان محلی در نظام آموزشی

هدف جزئی:اهداف جزئی عبارتند از اهداف عملیاتی که بر اساس فرضیات قابلیت دستیابی دارند. بنابراین با توجه به طیف متغیر های ارائه شده در عنوان پژوهشی اهداف جزئی پژوهش عبارت خواهند بود از :

الف) بررسی رابطه بین تحصیل به زبان محلی با انسجام فرهنگ بومی منطقه

ب ) بررسی تاثیر آموزش به زبان محلی  بر سطح یاد گیری و آموزش پذیری

ج) تاثیر تدریس به زبان محلی بر تسهیل در روند آموزش برای متولیان تعلیم وتربیت

در ادامه پژوهش سعی بر گرد آوری اطلاعات در راستای تحلیل فرضیات در راستای دستیابی به اهداف پژوهشی(جزئی وکلی)خواهد بود.

فرضیات پژوهش:

فرضیات پژوهش با توجه به قالب عنوان پژوهشی ومتغیر پژوهشی عنوان شده در چند مورد زیر قابلیت ارائه وعرضه می یابد:

الف) تحصیل به زبان محلی به انسجام فرهنگی بیشتری می انجامد.

ب) آموزش علوم به زبان محلی در سیستم آموزشی ،به یادگیری بالاتری می انجامد.

ج) تحصیل به زبان محلی به تسهیل امر آموزش در نظام آموزشی می انجامد.

اساس هر پژوهش فرضیات آن است که پژوهشگر با جمع آوری اطلاعات بر اساس مستندات پژوهشی (اجرای پرسشنامه) سعی در آزمون نمودن آنها نموده با بهره گیری از دانش آمار توصیفی واستنباطی سعی در تحلیل آنها داشته نتایج را به جامعه آماری تعمیم دارد وبدین نحو سعی دارد قانونی کلی جهت موضوع پژوهشی تدوین نماید. ادامه ی فعالیت پژوهشی ،تلاشی است در این راستا.