تحقیق فعالیتهای فوق برنامه در حجم 37 صفحه و در قالب word و قابل ویرایش و با قسمتی از متن زیر:
طرح مساله:
جوانان به عنوان سرمايه هاي كيفي مهم جامعه در تمامي زمينه هاي اقتصادي، سياسي، فرهنگي و نظامي كشور تاثير بسيار حياتي دارند.
عنايت به جوانان كشور به عنوان يك ظرفيت عظيم و توان و سرمايه اي آينده ساز و نه يك مساله و مشكل لاينحل ملي بايد بر كليه برنامه هاي توسعه تاثير گذاشته و پاسخگوي نيازهاي گوناگون آنان باشند.
نسل جوان از گذشته تا به حال به عنوان حساس ترين و آسيب پذيرترين قشر به حساب مي آيد. بنابراين برنامه ريزي براي اين نسل و در پي آن مديريت برنامه ها در تمامي ابعادش از اهميت ويژه اي برخوردار است.
بايد توجه كرد كه رابطه اي تنگاتنگ ميان بحث توسعه و جوانان وجود دارد. در هر كشوري با توجه به ساختار جمعيتي و موقعيت كشور در سطح بين المللي و عوامل ديگر اين رابطه مي تواند اشكال مختلفي به خود بگيرد.
كشور ژاپن بعد از جنگ جهاني دوم توانست به دنيا ثابت كند معناي واقعي توسعه را بايد در ترقي افكار جوانان يافت كه اين تجربه با ارزش امروز سرمشق و الگوي بيشتر كشورهاي توسعه يافته قرار گرفته است. با اين ديدگاه به روشني نقش جمعيت جوان هر كشوري (بخصوص كشوري چون ايران كه داراي چنين ساختار جمعيتي است) در پيشبرد اهداف اجتماعي، علمي، اقتصادي مشخص گردد و موفقيت هر كشوري در فرايند توسعه به متغير مهمي به نام نسل جوان بستگي دارد.
پديده فعالیتهای فوق برنامه همانطور كه در مقدمه نيز بدان اشاره كرديم از جمله مهمترين و مؤثرترين مسايل روز جوانان است.
البته در دوران كنوني، بشر امروز بويژه در كشورهاي صنعتي بيش از هر زمان ديگر داراي فعالیتهای فوق برنامه است يا دقيقتر بگوييم نسبت به گذشته داراي ساعات بيكاري بيشتري است و اين به دليل پيشرفت سريع زندگي امروز است به طوري كه يك اصل اقتصادي مهم مي گويد:
از فعاليتهاي وسيع فني و توليدي هم محصول بيشتر، و هم بيشتر بدست مي آيد.
بدون شك داشتن و پرداختن به كارها و تفريحات دلخواه در ايام بيكاري داراي نقش اساسي در حفظ سلامت و تعادل روحي افراد است.
همچنين آنچه را كه هر فرد در فعالیتهای فوق برنامه خود انجام مي دهد تنها جنبه فردي ندارد بلكه سود و زيان آن خواه و ناخواه دامنگير خانواده و اجتماع نيز مي گردد.
در اينجا به طور نمونه پيامدهاي عدم توجه به فعالیتهای فوق برنامه آورده شده است:
اين كه ذوق و استعدادهاي افراد به اندازه جامعه، شكوفا و بارور نمي گردد، به همين خاطر اينگونه جوامع با كمبود دانشمند، پژوهشگر، مبتكر و نوآور مواجه ميشوند و از طرفي نهادها و سازمانهايي كه مسوليت برنامه ريزي براي فعالیتهای فوق برنامه افراد جامعه را بر عهده دارند تا از اين طريق دانشها و ارزشهاي جامعه را منتقل كنند و بر غناي فرهنگ و تمدن جامعه بيفزايند رسالت خود را هر چندبه نحو مطلوب به انجام برسانند اما عملاً در بسياري از زمينه ها،
بلا استفاده باقي مي مانند و از اين جهت نتيجه مطلوبي نمي گيرند. مطلب بعدي اين كه هر جامعه اي براي پيشبرد كارهاي مملكتي نياز مبرم به تعداد زيادي از نيروهاي ماهر و كارآمد دارد كه معمولاً اكثريت افراد جامعه را تشكيل مي دهند و بايد ذوق و استعدادهاي اين دسته از افراد را در زمينه هاي گوناگون پرورش داد تا بتوانند در پيشبرد سريع كارها و نيز براي بازدهي بهتر از تجربيات ديگران استفاده كنند.
اما اگر به دليل مشغله زياد و خستگيهاي جسمي و فكري ناشي از كار فرصت بهره گيري از نوآوريها و تجربيات را نداشته باشند ذوق و استعداد رشد نمي كند و طبيعتاً راندمان كار پايين مي آيد و در برنامه هاي پيش بيني شده اختلال بوجود مي آيد
اهميت و ضرورت تحقيق:
شايد تاثير فعالیتهای فوق برنامه بر توسعه يك جامعه موضوع چشمگير و قابل توجهي نه تنها براي مردم بلكه مسئولان نيز نباشد.
اما با نگاهي گذرا به كشورهاي پيشرفته و اهميت مسئولان اين كشورها به سرگرمي جوانان به خوبي بيانگر اين واقعيت است كه بسياري از خلاقيتها و ابتكارات جوانان در همين سالهاي ارزشمند صورت گرفته اند.
برنامه ريزي براي نسل جوان ابعاد گوناگوني دارد. در اين برنامه ريزي علاوه بر بخشهاي اقتصادي و تامين اشتغال ، آموزش مسايل فرهنگي نيز از اهميت ويژه اي برخوردار است.
نسل جواني كه در برابر تهاجم فرهنگي بدون هيچ گونه دفاع رها شود، قادر نخواهد بود از امكانات آموزشي و اشتغال ايجاد شده به خوبي بهره برداري كند. نسل جواني كه هويت اصيل مذهبي و ملي خود را در برابر هجوم فرهنگ بيگانه از دست داده است، نسل بالنده اي نخواهد بود. بنابراين در برنامه ريزي بلند مدت براي نسل جوان، پرداختن به مسايل فرهنگي نه تنها در حاشيه موضوعات اقتصادي واشتغال قرار نمي گيرد، بلكه نقش پايه اي و اساسي دارد.
ما امروزه شاهد هجوم دستگاههاي تبليغاتي غرب و تهاجم فرهنگي آنها هستيم. يك دليل موفقيت غرب استفاده از جاذبه هاي صوتي و تصويري در جلب جوانان است. آنان به دنبال اين هدف هستند كه جوانان را آنچنان درگير حس لذت جويي نمايند كه ديگر فرصت و ميلي براي پرداختن به مسايل سياسي، اجتماعي و فرهنگي در آنها وجود نداشته باشد.
اگر قشر تحصيلكرده، در كنار مسئولان بتوانند حس لذت جويي معنوي را در مقابل لذتهايي كه غرب به جوانان هديه ميكند در آنان رشد دهند، پايداري و عمق لذت معنوي را جوانان به خوبي تشخيص مي دهند كه زمينه هاي اين تجربه در فرهنگ ديني ما بخوبي وجود دارد.
