چکیده
هدف از پژوهش حاضر
اثربخشی طراحی محیطهای یادگیری بر پیشرفت درسی دیرآموزان پسر و دختر منطقه 5شهر
تهران بود. طرح پژوهشی حاضر تحت عنوان طرح
نیمهآزمایشی، پیشآزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود.جامعه پژوهش حاضر را تمامي دانشآموزان
دیرآموز دختر و پسر در منطقه 5 شهر تهران، تشكيل دادندکه به صورت تصادفی از بین مدارس استثنایی منطقه 5
شهر تهران یک مدرسه پسرانه و یک مدرسه دخترانه انتخاب شدند. سپس از بین دانشآموزان
دختر و پسر پایه پنجم با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند در دسترس تعداد 30 دانشآموز
دیرآموز در دو گروه 15 نفری آزمایش و 15 نفری گواه جایگزین شدند. از
اینرو، در پژوهش حاضر از نمرات چهار درس ریاضی، علوم، جغرافیا و املاء بهعنوان
ابزار اندازهگیری پیشرفت درسی دانشآموزان دیرآموز بعنوان ابزاراستفاده شده است. شیوه
پاسخ دهی به سوالات در این پژوهش (از طریق شاخصهای گرایش مرکزی، پراکندگی و توزیع) با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس بود.نتایج نشان
داد، تفاوت معني‌داري بين ميانگين‌هاي
نمونه‌هاي تحقيق در پیشرفت درسی دانشآموزان دیرآموز با تأکید بر گروه آزمایش و
کنترل در مرحله پیشآزمون وجود ندارد،و ارتباط معني‌داري بين متغير
وابسته (پیشرفت درس علوم) و متغير همپراش (پيشآزمون)، وجود ندارد. «محیطهای
یادگیری» بر «پیشرفت درس علوم» دانشآموزان دیرآموز مؤثر بوده است و ارتباط معني‌داري
بين متغير وابسته (پیشرفت درس ریاضی) و متغير همپراش (پيشآزمون)، وجود ندارد. «محیطهای
یادگیری» بر «پیشرفت درس ریاضی» دانشآموزان دیرآموز مؤثر بوده است و ارتباط معني‌داري
بين متغير وابسته (پیشرفت درس جغرافیا) و متغير همپراش (پيشآزمون)، وجود ندارد.اثرات
«محیطهای یادگیری» بر «پیشرفت درس جغرافیا» در دانشآموزان دیرآموز معنیدار
است، که مي‌توان مطرح نمود «محیطهای
یادگیری» بر «پیشرفت درس جغرافیا» دانشآموزان دیرآموز مؤثر بوده است و ارتباط معني‌داري بين متغير وابسته (پیشرفت درس املاء)
و متغير همپراش (پيشآزمون)وجود دارد و «محیطهای یادگیری» بر «پیشرفت درس املاء»
دانشآموزان دیرآموز مؤثر بوده است.
