نوع فایل: power point
قابل ویرایش 16 اسلاید
قسمتی از اسلایدها:
دولت ایران در طول سالهای جنگ جهانی دوم به علت تحولات اوضاع سیاسی- اقتصادی جهان و تغییر شرایط قراردادهای نفتی در کشورهای نفت خیز خاورمیانه و از سوی دیگر با کاهش سهام نفت شرکت ایران و انگلیس، خواستار بازنگری در قرارداد 1933 شد.
از این رو در تاریخ 29 مهر ماه 1326 (21 اکتبر 1947) دولت قوام السلطنه و پس از آن دولت حکیمی موظف شدند تا برای تأمین منافع مادی و معنوی ایران از شرکت نفت جنوب اقدام نمایند.
پس از یک سال تلاش و فعالیت سیاسی، بالاخره نویل گیس از طرف انگلستان وارد تهران شد و دولتمردان ایرانی پیشنهادات و نظرات خود را در 25 ماده به او تسلیم کردند. این مذاکرات دو هفته به طول انجامید و نمایندة انگلستان در بازگشت به کشورش، پیگیر خواستهای ایرانیان شد. اما در این فاصله التهابات زیاد هیأت حاکمه ایران منجر به برکناری حکیمی و هژیر گردید و نویل گیس نیز در بازگشت به ایران مخالفت مقامات شرکت را به دولت مردان ایرانی اعلام کرد و مذاکرات
بی نتیجة خویش را با محمد ساعد مراغهای تا پایان سال 1327 ادامه داد.
بار دیگر ساعد مراغهای، ویلیام فریزر، رئیس هیأت مدیره شرکت نفت ایران و انگلیس را برای بهبود مذاکرات به تهران دعوت کرد. با پیچیده شدن اوضاع به پیشنهاد گلشائیان وزیر دارایی، کار به حکمیت کشیده شد. هیأت دولت با این حکمیت مخالفت کرد. به هر حال در تاریخ 26 تیرماه 1328(17 ژوئیه1949) مذاکرات به امضای قرارداد الحاقی (قرارداد 1933) گس-گلشائیان منجر شد. این بار مجلس آن را نپذیرفت و کشمکشها بالا گرفت. ساعد مراغهای معزول شد و رجبعلی منصور نتوانست کار را دنبال کند. با روی کار آمدن حاج علی رزم آرا در تاریخ پنجم تیر1329، گروه اقلیت مجلس به رهبریدکتر مصدق که از ابتدا با انتصاب سپهبد رزم آرا به نخست وزیری مخالف بودند، دولت رزم آرا را در بیستم مهر 1329 به خاطر دفاع از قرارداد الحاقی استیضاح کردند. در تاریخ 27مهر ماه به دلیل فشارهای سیاسی داخلی و خارجی، استیضاح مسکوت ماند. کمیسیون مخصوص نفت در نوزدهم آذر 1329 ضمن مخالفت، قرارداد الحاقی گس- گلشائیان را کافی ندانست و در 21 دی 1329 مأمور شد تا ظرف دو ماه وظیفه و رویة دولت را در حل قضیه نفت تعیین و اعلام نماید
