دانلود مقاله مطالعه مقایسه ای دو روش برای درمان پاروکسیسمال خوش خیم سرگیجه موضعی در بخش اورژانس
موضوع انگلیسی:A comparative study of two methods for treatment of benign paroxysmal
positional vertigo in the emergency department
زبان: انگلیسی
فرمت فایل: pdf
تعداد صفحه:6
سال انتشار:2021
چکیده
سرگیجه موضعی خوش خیم پاراکسیمال کانال خلفی (PC-BPPV) بیشترین
علت شایع سرگیجه محیطی در بخش اورژانس (ED). اگرچه مانور تغییر مکان کانال (CRM) استاندارد مراقبت است ، اما م mostثرترین روش برای ارائه آن در ED
ضعیف مطالعه شده است
هدف: مقایسه دو پروتکل مانور Epley برای درمان PC-BPPV.
بیماران و روش ها: ما 101 بیمار مبتلا به PC-BPPV یکطرفه را در معاینه فیزیکی به کار گرفتیم ، آنها را به صورت یک مانور Epley (EM) (n ¼ 46) یا چند مانور تصادفی انتخاب کردیم.
(n ¼ 55) در همان بازدید. پیامدهای اندازه گیری شده شامل وجود/عدم وجود نیستاگموس موضعی ،
حل سرگیجه و نمره موجودی معلولین سرگیجه (DHI) در ارزیابی های بعدی. این
DHI به دو گروه خفیف (30) و متوسط تا شدید (> 30) طبقه بندی شد.
نتایج: عادی سازی مانور دیکس-هالپایک در روز 5 در 38 درصد از EM واحد مشاهده شد
گروه و 44.4 in در گروه EM متعدد (0.62 p p). DHI کاهش از 42.2 (SD 18.4) به
31.9 (SD 23.7) در گروه EM واحد و از 43.7 (SD 22.9) تا 33.5 (SD 21.5) در گروه EM متعدد
(p ¼ 0.06). تعداد بیشتری از بیماران از DHI متوسط به شدید به خفیف (033 /0 ¼ p) بهبود یافته اند
گروه EM واحد در مقایسه با گروه چند EM (p ¼ 0.23).
نتیجه گیری: بین انجام یک EM واحد در مقابل تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت
EM های متعدد برای درمان PC-BPPV در بخش اورژانس. رویکرد EM واحد است
با تماس فیزیکی کوتاهتر بین بیماران و معاینه کننده ارتباط دارد ، که منطقاً در یک مورد ایمن تر است
زمینه همه گیر
