دانلودمقاله باموضوع آنتاگونیسم گیرنده مینرالوکورتیکوئید در بیماری مزمن کلیه
در قالب pdf و در 11 اسلاید،قابل ویرایش، شامل:
موضوع به انگلیسی:Mineralocorticoid Receptor Antagonism
in Chronic Kidney Disease
بخشی از متن:فعال شدن بیش از حد گیرنده مینرالوکورتیکوئید (MR) در مدل های حیوانی بیماری مزمن کلیوی
(CKD) احتباس سدیم و فشار خون را افزایش می دهد و باعث التهاب و فیبروز در کلیه ها می شود.
عروق خونی و قلب؛ این فرآیندها نقش مهمی در پیشرفت قلب و عروق دارند
بیماری. بر این اساس، انسداد MR یک مداخله درمانی جذاب برای به تاخیر انداختن آن است
پیشرفت CKD و بهبود عوارض قلبی عروقی و مرگ و میر. فینرنون یک رمان جدید و غیراستروئیدی است
آنتاگونیست MR (MRA) با یک حالت عمل منحصر به فرد که از استروئیدهای موجود در حال حاضر متمایز است.
MRA ها در مدل‌های حیوانی بیماری مزمن کلیه، فیرننون نسبت سود/خطر مطلوب‌تری در مقایسه با
MRA های استروئیدی مانند اسپیرونولاکتون و اپلرنون. در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و قلب و/یا
بیماری کلیوی، آزمایشات فاز دوم نشان داده است که در مقایسه با اسپیرونولاکتون، اپلرنون یا دارونما،
فاینرنون مزایایی را نشان می دهد که از خطرات آنتاگونیسم MR بیشتر است. در بیماران مبتلا به CKD و نوع 2
دیابت، یک کارآزمایی بزرگ فاز III نشان داده است که در مقایسه با دارونما، فیرننون نارسایی کلیه را بهبود می بخشد
و پیامدهای قلبی عروقی در قسمت اول این مقاله، ایمنی و اثربخشی اسپیرونولاکتون را بررسی می کنیم
و eplerenone در مراحل اولیه و اواخر CKD. در قسمت دوم مکانیسم را شرح می دهیم
اثر فیرننون و بحث درباره نقش امیدوارکننده این MRA غیر استروئیدی به عنوان یک درمان جدید
فرصتی برای بهبود نتایج بالینی در بیماران مبتلا به CKD.
