دانلود مقاله isi با موضوع آموزش پژوهشی پسا دکتری و دستیابی به هیأت علمی مشاغل
در قالب pdf و در 19 صفحه،زبان: انگلیسی، شامل:
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
مروری بر تحقیقات قبلی
روش تجزیه و تحلیل مقاله و داده ها
نتیجه گیری
منابع
Abstract
Introduction
Literature review
Method
Results
References
موضوع انگلیسی :Postdoctoral research training
and the attainment of faculty
careers in social science and
STEM fields in the United States
چکیده:خلاصه
هدف - در حالی که آموزش تحقیقات پسا دکتری (پسا دکتری) گامی رایج به سمت مشاغل آکادمیک در
زمینه های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM)، نقش آموزش پسا دکتری در امور اجتماعی
علوم کمتر مشخص است. تعداد فزاینده ای از دکترای علوم اجتماعی در حال تحصیل پسادکتری هستند. هدف این مقاله این است که
شناسایی عوامل مرتبط با شرکت در آموزش پسا دکتری و بررسی رابطه بین
آموزش پسادکتری و نتایج شغلی بعدی، از جمله دستیابی به موقعیتهای هیئت علمی و
حقوق اولیه شغلی
طراحی/روششناسی/رویکرد – استفاده از دادههای حاصل از نظرسنجی بنیاد ملی علوم
دکتری و نظرسنجی از دریافت کنندگان دکتری، این مطالعه با استفاده از تطبیق نمره تمایل، رگرسیون و
تجزیه و تحلیل تجزیه و تحلیل برای شناسایی نقش آموزش پسادکتری بر نتایج استخدام دکترا در
رشته های علوم اجتماعی و STEM.
یافتهها - نتایج حاصل از تحلیلهای رگرسیون نشان میدهد که مشارکت در آموزش پساداکتری مرتبط است
با تجربه تحقیقاتی بیشتر در دکترا، رتبه تحقیقاتی بالاتر دپارتمان و موقعیت شغلی دپارتمان
هنجارها هنگامی که گروه های پساداکتری و غیر پست دکتری بر اساس ویژگی های قابل مشاهده تعادل دارند، پساداکتر
آموزش با احتمال بالاتری برای دستیابی به موقعیت های هیئت علمی 7 تا 9 سال پس از دکترا مرتبط است.
تکمیل. حقوق اعضای هیئت علمی دوره تصدی رشته علوم اجتماعی با تجربه فوق دکتری در نهایت از آن فراتر می رود
حقوق دکترای غیر فوق دکترا، عمدتاً از طریق استقرار در مؤسساتی که حقوق نسبتاً بالاتری ارائه می دهند. این
با این حال، این الگو برای دکترای STEM کاربرد ندارد.
اصالت/ارزش - این مطالعه از داده های جامع و نماینده ملی برای بررسی آن استفاده می کند
نقش آموزش پسا دکتری در نتایج شغلی دکترای علوم اجتماعی در مقایسه با دکترای STEM.
یافته های پژوهش حاکی از آن است که برای دکترای علوم اجتماعی علاقه مند به مشاغل آکادمیک، آموزش فوق دکتری می تواند
کمک به دستیابی به موقعیت های هیأت علمی و به دست آوردن حقوق نسبتاً بالاتر
در طول زمان. یافته های پژوهشی اطلاعات مفیدی را در اختیار دکترای آینده نگر و فعلی قرار می دهد