دانلود ترجمه مقاله کشت (پرورش) ارگانیک برای کشاورزی تاب آور در آسیا با اشاره خاص به تجربه تایوان
ترجمه در قالب فایل Word و قابل ویرایش میباشد
سال انتشار:2011
تعداد صفحه ترجمه:31
تعداد صفحه فایل انگلیسی:30
موضوع انگلیسی :ORGANIC FARMING FOR SUSTAINABLE AGRICULTURE
IN ASIA WITH SPECIAL REFERENCE
TO TAIWAN EXPERIENCE
موضوع فارسی:دانلود ترجمه مقاله کشت (پرورش) ارگانیک برای کشاورزی تاب آور در آسیا با اشاره خاص به تجربه تایوان
چکیده انگلیسی:This Bulletin discusses recent trends and development in organic agriculture in the Asian region,
with special focus on the case of Taiwan. In the last few years, organic agriculture has increased
rapidly worldwide. The global organic food sale was estimated to be US$26 billion in 2003.
Japan has the third largest market for organic foods next to EU and the USA. In Asia, the total
area under organic management was only 0.33 percent of that of the six continents of the world
in 2001. However, it increased to 4 percent in 2004, a ten-fold increase in a period of three
years. According to IFOAM (2003), land area under organic management in Asia was the largest
in China (301,295 ha) followed by Indonesia (40,000 ha), Sri Lanka (15,215 ha), Japan (5,083
ha), Thailand (3,429 ha), Pakistan (2,009), Taiwan (1,092 ha), Republic of Korea (902 ha), and
Malaysia (131 ha). Organic standard law is essential to ensure the quality of organic product.
Recently, Japan revised its organic standard regulation into a strict legislated law, in which a
penalty measure is added for violators of organic labeling regulations. Other Asian countries
(China, India, Israel, Republic of Korea, Taiwan, and Thailand) also implemented their own
organic regulations but have not yet legislated them into law. Malaysia has finalized its
regulation, but have yet to fully implement it, while Indonesia and other Asian countries are
either in the process of drafting regulations or no action has been taken at all on this matter. In
Taiwan, the Council of Agriculture (COA) officially accredited three nongovernment organizations
(NGOs) as Organic Food Certification Organizations. Until June 2003, a total of 1,092.4 ha of
land was certified by these organizations to be organic farms to produce various organic foods
(rice, vegetables, fruits, tea, and others). Import of organic foods mainly from Japan and USA is
increasing in Taiwan in recent years. Imported and locally produced organic foods are sold in
supermarkets, organic health food stores, and agribusiness scale chain stores and through
e-commerce. Although Taiwan has its official organic standard promulgated in 2003, there is no
penalty regulation for violators of the law on organic labeling, casting doubt among consumers
on the reliability of organic products in the market.
چکیده فارسی:
کشت ارگانیک در عرض چند سال گذشته در کل دنیا افزایش یافته است. فروش غذای ارگانیک در جهان در سال 2003 در حدود 26 میلیارد دلار امریکا تخمین زده شد. ژاپن سومین بازار بزرگ غذاهای ارگانیک را پس از اروپا و امریکا در دست دارد. در آسیا سهم حوزه کلی تحت مدیریت ارگانیک تنها 33/0 درصد از شش قاره دنیا می باشد، اما در سال 2004 که افزایش ده برابری در 3 سال داشت به 4 درصد افزایش یافت. طبق اظهارات ifoam (2003) زمین تحت مدیریت ارگانیک در آسیا در چین از همه بزرگتر بود (301295 هکتار) و پس از آن زمین اندونزی (40000 هکتار)، سریلانکا (15215 هکتار)، ژاپن (5083 هکتار)، تایلند (3429 هکتار)، پاکستان (2009)، تایوان (1092 هکتار) جمهوری کره (92 هکتار) و مالزی (131 هکتار) بودند.
قانون استاندارد ارگانیک برای اطمینان یافتن از مسأله کیفیت محصول ارگانیک حیاتی است. اخبراً ژاپن قوانین استاندارد ارگانیک خود را اصلاح کرده و آن را به قانون وضع شده سختگیرانه ای تبدیل کرده که در آن مقیاس جریمه برای تنبیه متجاوزین از حدود قوانین برچسب گذاری ارگانیک اضافه شده است. دیگر کشورهای آسیایی (چین، هند، اسرائیل، جمهوری کره، تایوان و تایلند) نیز قوانین ارگانیک خودشان را پیاده سازی کرده اند اما قوانین آن ها به قانون رسمی تبدیل نشده است. مالزی قانون را نهایی (تصویب) کرده اما هنوز به صورت کامل آن را پیاده سازی نکرده است. در حالی که اندونزی، مالزی و دیگر کشورهای آسیایی در فرایند طرح کردن قوانین هستند و یا اصلاً در آن ها هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
در تایوان، شورای کشاورزی به صورت رسمی به سه NGO به عنوان سازمان های گواهی (تصدیق) غذای ارگانیک تایوان اعتبار بخشیده است. تا ژوئن 2003، در مجموع 4/1092 هکتار زمین توسط این سازمان ها مجاز به کشت ارگانیک برای تولید غذاهای ارگانیک مختلف بودند (برنجف سیزیجات، میوه ها، چای و دیگر موواد غذایی). واردات غذاهای ارگانیک عمدتاً از ژاپن بودند و امریکا در تایوان در سال های اخیر بیشتر محصولات خود را وارد بازار می کند.
غذاهای ارگانیک وارد شده و تولید شده در خود کشور از طریق سوپرمارکت ها، فروشگاه های غذای سالم و فروشگاه های زنجیره ای فروش محصولات کشاورزی و از طریق تجارت الکترونیک به فروش می رسند. هر چند تاوان نسخه رسمی استاندارد ارگانیک خود را دارد که در سال 2003 اعلام شده است، اما هیچ قانون جریمه ای برای متجاوزین از حدود قانون برای برچسب گذاری ارگانیک وجود ندارد. این مسأله باعث شک مصرف کنندگان در این مورد شده که آیا غذاهای ارگانیک بازار واقعاً به صورت ارگانیک پرورش یافته اند یا خیر.
کشاورزی مدرن بسته به ورودی بالای کودهای شیمیایی و سم ها برای تولید محصول است. با وجود این که چنین تنولوژی بر پایه کار کشاورزی باعث افزایش حاصلخیزی و وفور کشاورزی شده است، تأثیرات بوم شناسی و اقتصادی همواره مثبت نبوده اند. آلودگی محیط و ایمنی غذا به دلیل آلودگی شیمیایی به نگرانی عمده در کل دنیا تبدیل شده است. برای کنترل این مسأله، سازمان غذا و کشاورزی (FAO) "طرح عالی اقدام غذای جهانی (1999) را با تشخیص اهمیت توسعه تنزل کشاورزی تاب آور جایگزین نظیر پرورش ارگانیک را پیشنهاد داد. هدف طرح اقدام کاهش تنزل محیطی در حین ایجاد درآمد از عملیات کشاورزی است. کشت ارگانیک یک سیستم کشت یکپارچه است که جنبه های فنی (برزشناسی خاک، مدیریت علف های هرز و آفات) و جنبه های اقتصادی (ورودی، خروجی و بازاریابی) و همچنین سلامت انسان را شامل کرده است.
