دانلود ترجمه مقاله زیست تنوع گیاهی جنگ های باقی ماندۀ هیرکانیان در ایران مروری بر گیاهان

دانلود ترجمه مقاله زیست تنوع گیاهی جنگ های باقی ماندۀ هیرکانیان در ایران مروری بر گیاهان 
ترجمه در قالب فایل Word و قابل ویرایش میباشد 
سال انتشار:2010
تعداد صفحه ترجمه:35
تعداد صفحه فایل انگلیسی:28

 موضوع انگلیسی :PLANT BIODIVERSITY OF HYRCANIAN RELICT FORESTS, N
IRAN
موضوع فارسی:دانلود ترجمه مقاله زیست تنوع گیاهی جنگ های باقی ماندۀ هیرکانیان در ایران مروری بر گیاهان
چکیده انگلیسی:The Hyrcanian forests stretch from Talish in Republic of Azerbaijan and cover the northern
slopes of the Alborz Mountains in North Iran, in Gilan, Mazandaran and Golestan provinces. The
vegetation is composed mostly of deciduous forests. In the lower altitudes it is represented by a
number of relict Arcto-Tertiary thermophilous species such as Parrotia persica, Gleditsia caspica,
Zelkova carpinifolia and Pterocarya fraxinifolia. The diversity of tree species increases at higher
elevations where the subalpine forests and scrubs of low shrubs of the timber-line are replaced by
alpine grasslands in the northern slopes and the Irano-Turanian thorn-cushion steppe at the exposed
summits and southern slopes. So far, 3234 species belonging to 856 genera and 148 families of
vascular plants have been reported from the northern provinces of Iran and Talish in the Republic
of Azerbaijan. Main vegetation types of the Hyrcanian forest zone include: i) sand dune vegetation
along the Caspian Sea coasts; ii) C4-dominated grass communities on rocky outcrops; iii) aquatic
vegetation on wetlands; iv) riverine and valley forests; v) alluvial and lowland deciduous forests;
vi) submontane and montane deciduous forests; vii) subalpine deciduous forests (Quercus
macranthera); viii) successional and transitional scrub and woodlands; ix) Cupressus sempervirens
and Thuja orientalis woodlands; x) juniper woodlands; xi) subalpine and alpine meadows; xii)
montane steppe dominated by xerophytic and thorn-cushion species; xiii) rock cliff communities;
xiv) halophytic communities; xv) Artemisia spicigera steppe and desert like dunes; xvi) ruderal
habitats and xvii) cultural landscapes and artificial forests. Evidence from studies on
loess/palaeosol sequences, long-term Caspian Sea-level fluctuations, and peat/lake deposits in
northern Iran give some indication of the climate and vegetation history of the south Caspian
region. Based on these investigations, during the early-Pleistocene, at least parts of the area were
covered by steppe-like vegetation and the climate was slightly warmer than today. It is also
postulated that northern Iran was an extensive area of increased dust accumulation and loess
formation during the Pleistocene glaciations, which is contemporaneous with and similar to major
climatic changes as in SE Central Europe and Central Asia. These studies further suggest
pronounced climate changes for the north of the country in which a dry and cool climate changed to
moist and warm conditions during the Pleistocene glaciations. Similarly, a markedly dry period
occurred during the early Holocene for the south Caspian area, parallel to the climatic optimum in
Europe. Palynological studies have also shown intensified human impact on the lowland forest
composition and structure of the area over the last centuries. The forests of the south Caspian area
are severely degraded and deforested; in particular, in the alluvial lowlands where only small
remnants exist. There are several protected areas in the Alborz Mountains and south Caspian area
which suffer from mis-management. Therefore, improving their protection quality and increasing
their area or addition of new sites are crucial to guarantee conservation of this very important
natural heritage of SW Asia.
چکیده فارسی:

چکیده:

جنگل های هیرکانیان از تالش در کشور جمهوری آذربایجان گسترده میشود و دامنه های شمالی کوههای البرز در شمال ایران در استان های گیلان، مازندران و گلستان را پوشش میدهد.  پوشش گیاهی اساسا از جنگل های برگریز تشکیل می دهد. گونه های گرمادوست Arcto-Tertiary  مانند Parrotia persica ، Gleditsia caspica،  Zelkova carpinifolia  و Pterocarya fraxinifolia پوشش گیاهی در ارتفاعات کم را تشکیل می دهد. تنوع گونه های درختی در ارتفاعات زیاد افزایش میابد . در این ارتفاعات جنگل های نیمه آلپی(subalpine) و خلنگ زارهای  کم بوتۀ مرز جنگل جای خود را به علفزارهای آلپی در دامنه های شمالی و جلگۀ thorn-cushion ایران و تورانیان رو به قله ها و دامنه های شمالی میدهند.  تا کنون 3234 گونه متعلق به 856 دسته و 148 خانوادۀ گیاهان آوندی از استان های شمالی ایران و تالش جمهوری آذربایجان گزارش شده است. انواع اصلی پوشش گیاهی منطقۀ جنگلی هیرکانیان شامل موارد زیر می شود: 1) پوشش گیاهی تپه ایی ماسه اییدر امتداد سواحل دریای خزر 2) اجتماع علفزارهای پوشیده C4 بر روی چینه های صخره ایی 3) پوشش گیاهی آبی بر روی تالاب ها 4) جنگل های دره ایی و رودخانه ایی 5) جنگهای برگریز پست و آبرفتی 6) جنگل های برگریز کوهستانی و کوهپایه ایی 7) جنگلهای برگریز دامنه ایی (Quercusmacranthera) 8) درختزارها و خلنگزارهای انتقالی و وراثتی 8) درختزارهای Cupressus sempervirens و Thuja orientalis 9) جنگل های سرو کوهی 10) چمنزارهای آلپی و نیمه آلپی 11) جلگۀ کوهستانی پوشیده با گونۀ thorn-cushion و گیاهان خشک زی 12) اجتماعات صخره ایی 13) اجتماع گیاهان شوره زی 14) جلگۀ Artemisia spicigera و بیابان شبیه تپه 15) رستنگاه های میان مواد پوسیده و فاسد 16) مناظر فرهنگی و جنگلهای مصنوعی.