دانلود ترجمه مقاله راهبردهای جلوگیری از اسکار؛آنچه می توان از پوست جنین آموخت
ترجمه در قالب فایل Word و قابل ویرایش میباشد
سال انتشار:2010
تعداد صفحه ترجمه:19
تعداد صفحه فایل انگلیسی:9
موضوع انگلیسی :Strategies for prevention of scars: what can we learn from
fetal skin
موضوع فارسی:دانلود ترجمه مقاله راهبردهای جلوگیری از اسکار؛آنچه می توان از پوست جنین آموخت
چکیده انگلیسی:Abstract
Fetal wound healing occurs rapidly and without scar formation early in gestation.
Studying the mechanisms of scarless repair can lead to novel scar-preventive
approaches. In fetal wounds, collagen is deposited early and is fine and reticular with
less cross-linking. Several important differences of fetal vs. postgestational wound-healing
response have been determined, such as the presence of less inflammation, higher
hyaluronic acid concentration and a greater ratio of collagen type III to type I. Compared
with typical wounds, there are also altered ratios of signaling molecules, such as higher
ratios of transforming growth factor (TGF)-b3 to TGF-b1 and -b2, and matrix metalloproteinases
to tissue inhibitors of metalloproteinases. Furthermore, fetal fibroblasts do not
exhibit TGF-b1-induced collagen production compared with their mature counterparts.
Patterning genes (homeobox genes) involved in organogenesis are more active in the
fetal period and are believed to be the ‘‘first domino’’ in the fetal cutaneous wound repair
regulatory cascade. The recommended scar-preventive agents, such as Scarguard
MD, silicone gel and sheet, Seprafilm Bioresorbable Membrane, topical hyaluronan,
onion extract, oral tamoxifen and 585-nm pulsed dye laser are reviewed in this
study. Despite the lack of supporting evidence, there is a widespread false presumption
that the acceleration of healing with the widely assumed scar-preventive commercial
agents is associated with decreased scar formation. Humans are erroneously inclined to
make a negative correlation between the healing rate and the degree of scar formation,
while such a correlation does not exist in reality. Despite the importance of scar prevention,
no FDA-approved therapy for this purpose is available in the 21st century, which
reflects the important challenges, such as the presence of redundant pathways, that
these approaches are facing.
چکیده فارسی:
چکیده:
بهبود زخم های جنینی و بدون تشکیل اسکار در همان اوایل دوران بارداری رخ میدهد. مطالعۀ مکانیسم های ترمیم آسکارلس(بدون اسکار) می تواند منجر به شیوه های نوین جلوگیری از آسکار شود. کلاژن در زخم های جنینی در همان ابتدا نهشت میکند و به صورت مشبک، نازک و ظریف است و دارای اتصالات عرضی کمتر میباشد.چند تفاوت مهم بین پاسخ بهبود زخم جنینی و پاسخ بعد از بارداری مشخص شده است که عبارت است از وجود التهاب کمتر،غلظت زیاد اسید هیالورونیک و نسبت زیاد کلاژن نوع 3 به نوع 1.
علاوه بر این، در مقایسه با زخم های تیپیک، نسبت مولکول های نشانه دهی دستخوش تغییر شده است مثلا نسبت زیاد عامل رشد تغییر دهنده (TGF)- b3 به TGF-b1 و -b2 ، و متالوپروتئین های ماتریکس به بازدارنده های بافتی متالوپروتئین ها.علاوه بر این فیبروبلاست های جنینی در مقایسه با همتاهای بالغ خود، تولید کلاژن توسط TGF-b1 را نشان نمیدهند.
ژن های الگوسازی شده( ژن های homebox) که در تشکیل اندام ها نقش دارند در دوران جنینی فعال تر هستند. اعتقاد بر این است که این اولین دومینو در درمان نتنظیم روند ریزش زخم های پوستی در دوران بارداری است.
