دانلودمقاله باموضوع اثربخشی و ایمنی مقایسه ای مهارکننده های خوراکی P2Y12
در قالب pdf و در 11 اسلاید،قابل ویرایش، شامل:
موضوع به انگلیسی:Comparative Effectiveness and Safety
of Oral P2Y12 Inhibitors in Patients
on Chronic Dialysis
بخشی از متن:اگرچه مهارکننده های خوراکی P2Y12 (P2Y12-Is) یکی از رایج ترین داروهای تجویزی هستند.
کلاس در بیماران مبتلا به مرحله نهایی بیماری کلیه تحت دیالیز (ESKD)، داده های کمی در مورد وجود دارد
مزایا و خطرات آنها
روش کار: ما اثربخشی و ایمنی کلوپیدوگرل، پراسوگرل و تیکاگرلور را در طولی مقایسه کردیم.
مطالعه با استفاده از سیستم ثبت اطلاعات کلیوی ایالات متحده برای ذینفعان Medicare با ESKD. اشخاص حقیقی
که بین سال‌های 2011 و 2015 نسخه‌های جدید P2Y12-I را پر کردند و تا زمان مرگ یا پیروی کردند
سانسور کردن متغیر قرار گرفتن در معرض اولیه تخصیص P2Y12-I بود. متغیر پیامد اولیه بود
مرگ. پیامدهای ثانویه شامل مرگ قلبی عروقی (CV)، عروق کرونر مجدد و دستگاه گوارش بود.
(GI) خونریزی. تجزیه و تحلیل بقا پس از تطبیق تمایل انجام شد.
نتایج: از 44619 بیمار مبتلا به ESKD که P2Y12-Is دریافت کردند، 95٪ کلوپیدوگرل (42523 ¼ n)، 3٪ دریافت کردند.
پراسوگرل (n ¼ 1205) و 2٪ تیکاگرلور (n ¼ 891). برای متعادل کردن تفاوت‌های پایه، تطابق تمایل
انجام شد: 1:6 برای پراسوگرل (n ¼ 1189) در مقابل کلوپیدوگرل (n ¼ 7134). 1:4 برای تیکاگرلور (n ¼ 880)
در مقابل کلوپیدوگرل (n ¼ 3520)؛ و 1:1 برای تیکاگرلور در مقابل پراسوگرل (n ¼ 880). پراسوگرل همراه بود
با کاهش خطر مرگ در مقابل کلوپیدوگرل و تیکاگرلور (نسبت خطر تعدیل شده [HR] ¼ 0.82؛ 95% فاصله اطمینان (CI):
0.73-0.93 و 0.78; 95% فاصله اطمینان (CI): 0.64-0.95). در مقایسه با کلوپیدوگرل، پراسوگرل خطر ابتلا به عروق کرونر را کاهش داد
عروق مجدد (HR ¼ 0.91؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 0.86-0.96). هیچ تفاوتی در خونریزی گوارشی بین وجود نداشت
P2Y12-Is.
