دانلودمقاله باموضوع ایمنی و کارایی GFB-887، یک TRPC5 مهارکننده کانال، در بیماران مبتلا به کانونی
در قالب pdf و در 10 اسلاید،قابل ویرایش، شامل:
موضوع به انگلیسی:Safety and Efficacy of GFB-887, a TRPC5
Channel Inhibitor, in Patients With Focal
Segmental Glomerulosclerosis,
Treatment-Resistant Minimal Change
Disease, or Diabetic Nephropathy
بخشی از متن:مقدمه: یک نیاز حیاتی برآورده نشده برای درمان های دقیق برای بیماری مزمن کلیوی وجود دارد. GFB-887 یک است
مهارکننده مولکولی کوچک، هدف‌گیری پودوسیت، پتانسیل گیرنده گذرا canonical-5 (TRPC5)
به طور خاص برای درمان بیماران مبتلا به بیماری های کلیوی گلومرولی که با فعال شدن بیش از حد آن مشخص می شود
مسیر TRPC5-Rac1. در یک مطالعه برای اولین بار در انسان، GFB-887 بی خطر و به خوبی قابل تحمل بود،
نمایه فارماکوکینتیک (PK) که اجازه می دهد دوز یک بار در روز مصرف شود، و وابسته به دوز Rac1 ادراری را کاهش می دهد
بزرگسالان سالم
روش کار: TRACTION-2 یک مطالعه فاز 2a، دوسوکور، کنترل شده با دارونما و دوز صعودی چندگانه است.
GFB-887 در بیماران مبتلا به گلومرولواسکلروزیس سگمنتال کانونی (FSGS)، حداقل تغییر مقاوم در برابر درمان
بیماری (TR-MCD)، یا نفروپاتی دیابتی (DN) (NCT04387448). بیماران بزرگسال در پایدار
انسداد سیستم رنین آنژیوتانسین و/یا سرکوب سیستم ایمنی با پروتئینوری مداوم تصادفی خواهد شد.
و در 3 سطح دوز صعودی به GFB-887 یا دارونما به مدت 12 هفته دوز می شود. گروه ها ممکن است باشند
بسته به نتایج یک تحلیل موقت تطبیقی گسترش یافته یا با نشانگرهای زیستی غنی شده است.
یافته‌ها: هدف اولیه بررسی اثر افزایش دوز GFB-887 بر پروتئینوری است.
ایمنی و تحمل، کیفیت زندگی، پروفایل های فارماکوکینتیک/فارماکودینامیک، و ارتباط بالقوه
Rac1 ادراری با اثربخشی نیز مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. اندازه نمونه پیش بینی شده دارای 80 درصد توان است
تشخیص تفاوت درمانی در پروتئینوری 54% (FSGS/TR-MCD) یا 44% (DN) در مقایسه با دارونما.
نتیجه گیری: TRACTION-2 بررسی خواهد کرد که آیا محاصره هدفمند مسیر TRPC5-Rac1 با GFB-
887 یک استراتژی درمانی مؤثر و ایمن برای بیماران مبتلا به FSGS، TR-MCD و DN و پتانسیل است.
ارزش Rac1 ادراری به عنوان بیومارکر پیش بینی کننده پاسخ درمانی
