تحقیق حاضر با عنوان بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر میزان اضطراب کودکان مبتلا به سرطان از سری تحقیق های رشته روانشناسی
میباشد. این تحقیق با گرایش روانشناسی بالینی در 74 صفحه با فرمت Word
(قابل ویرایش) در مقطع کارشناسی ارشد نگارش شده است و همچنین این تحقیق آماده چاپ و پرینت جهت
استفاده دانشجویان می باشد.====================================================
تمامی
فایل های سیستم، توسط کاربران آن آپلود می شود. اگر در فایلی تخلفی مشاهده
کردید و یا مالک پروژه ای بودید که از وجود آن در سایت رضایت نداشتید با
ما تماس بگیرید، در اسرع وقت به گزارش شما رسیدگی می شود.
====================================================
قسمتهایی کوتاه از متن:
چکیده
مقدمه: پیشرفت ها در فناوری تشخیص و درمان، سبب بهبود در پیش اگهی اطفال مبتلا به سرطان شده است. هرچند که این پیشرفت ها با افزایش تعداد عوارض جانبی و نیز تشدید رنج حاصل از آن ها همراه بوده است. در حقیقت، تقریباً هر جنبه از اقدامات تشخیصی، درمانی و بازتوانی منجر به درد و پریشانی قابل توجهی می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری در کاهش اضطراب کودکان مبتلا به سرطان انجام گرفته است.
روش: پژوهش حاضر از نوع طرح های نیمه آزمایشی است و از میان روش های آماری، آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر برای تحلیل داده ها استفاده شده است. از میان جامعه در دسترس این پژوهش 10 کودک مبتلا به سرطان که وضعیت عمومی آن ها اجازه شرکت در پژوهش را بدان ها می داد از میان کودکان مبتلا به سرطان بیمارستان شفا واقع در شهر اهواز توسط تیم پزشکی معرفی شده و با استفاده از روش های قرعه کشی(گمارش به شیوه تصادفی ساده) 5 نفر آن ها در گروه آزمایش و 5 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. پیش از شروع مداخله اضطراب کودکان توسط آزمون اضطراب زانک مورد سنجش قرار گرفت و بعد از 8 جلسه مداخله، مجدداً در مرحله پس آزمون و یک و نیم ماه بعد از آن در مرحله پیگیری اضطراب کودکان توسط آزمون زانک مورد ارزیابی قرار داده شد.
یافته ها: یافته های این پژوهش نشان دادند استفاده از بازی درمانی شناختی رفتاری در کاهش اضطراب کودکان مبتلا به سرطان می تواند موثر باشد. بطوریکه تفاوت نمرات "پس آزمون با پیش آزمون" و تفاوت "نمرات پیگیری با پیش آزمون" یعنی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت مداخله هر دو برای گروه آزمایشی معنادار بودند اما برای گروه کنترل این مقادیر معنادار نبودند.
نتیجه گیری: بازی درمانی شناختی رفتاری در کاهش اضطراب کودکان مبتلا به سرطان که تحت درمان های شیمیایی قرار دارند، موثر است؛ لذا پیشنهاد می شود در این اقدامات دردناک، جهت مدیریت اضطراب و پریشانی کودک از مداخلات بازی درمانی شناختی رفتاری استفاده شود.
مقدمه
سرطان بیماری سلول‌هاست که عامل مشخصه آن تکثیر نامحدود و غیر قابل کنترل سلول‌هایی است که نئوپلاسم بدخیم را تشکیل می دهند (فلاح و همکاران، 1390). افراد در سنین مختلف می توانند به سرطان مبتلا شوند. در این میان، سرطان های پیش از 15 سالگی به لحاظ اپیدمیولوژی سرطان اطفال نام گرفته اند (پیزو و پالاک ، 2001). سرطان اطفال مشتمل بر گروهی از بدخیمی ها است که هر یک اپیدمیولوژی، آسیب شناسی و میزان مرگ و میر مخصوص به خود را دارند ( موحدی و توحیدی فر، 2001 به نقل از زارعپور، 1388).
شیوع این بیماری در دوران قبل از بلوغ، در هر دو جنس برابر است و در نوجوانی نسبت دختر به پسر، 2 به 1 افزایش می یابد. سرطان اطفال دومین علت مرگ و میر در کودکان زیر 14 سال می باشد (جافرودی و قندی، 1387 به نقل از سجادی و همکاران، 1390) و حدود 30 درصد کودکان مبتلا به سرطان در نهایت بر اثر این بیماری می میرند (موحدی و توحیدی فر، 1380؛ به نقل از زارعپور و همکاران، 1388).
در عین حال بیماری های سخت و طولانی نظیر سرطان سلامت جسمی و روانی کودکان را تهدید می کند. بستری شدن کودکان در بیمارستان برای هر فردی به خصوص خود کودک ناراحت کننده است. جدا شدن از والدین، رویارویی با شرایط بیمارستان و اقدامات درمانی ناخوشایند، منابع اصلی استرس برای کودکان به شمار می روند (کین، 2002 به نقل از بزمی و نرسی، 1391) . کودکی که با یک بیماری تهدید کننده زندگی مواجه است درگیر حادثه استرس زایی است که فی النفسه حاد می باشد. به راحتی می توان سرطان دوران کودکی و درمان آن را به عنوان استرس زا ترین رویداد هایی که یک کودک و خانواده او ممکن است بدان گرفتار شوند در نظر گرفت. علاوه بر تاثیرات مغلوب کننده هیجانی حاصل از مواجه شدن با بیماری تهدید کننده زندگی آن هم در سنینی که معمولا با چنین بیماری های کشنده ای سنخیتی ندارد، ماهیت درمان نیز منبع مضاعفی از استرس است. در طول فاز فعال درمان، کودک مبتلا به سرطان به طور کلی با تزریقات مداوم به نخاع و نمونه گیری از مغز استخوان، وارد کردن سوزن به سیاهرگ برای گرفتن نمونه خون و تزریقات داخل وریدی مایعات و داروها و موارد بسیار دیگری از این قبیل درگیر است. علاوه بر اینکه شیمی درمانی نیز ممکن است منجر به گستره وسیعی از عوارض دردناک و آزاردهنده نظیر تهوع، آکنه، بالا رفتن وزن و ریزش مو شود. حال آنکه بعد از پایان یافتن فاز فعال درمان، همچنان کودک و خانواده اش با تهدید دائمی عود مجدد بیماری روبرو هستند.
درگیری با یک بیماری تهدید کننده زندگی در طول مراحل رشد و تحول در حالیکه همسالان از خدمات بزرگسالان در حال لذت بردن هستند بویژه طاقت فرسا بوده و اثرات روان شناسی زیادی از این ضربه برای کودک یا نوجوان بهمراه دارد. (برجس ، 1985؛ کولکا و همکاران، 1990؛ کلک ، 1985 به نقل از پلکوئتز و همکاران، 1998).
«ضربه بیمارستان » به معنای اثرات سوء بستری شدن در بیمارستان است که در سال های اخیر متخصصان به قدرت مخرب این وضعیت پی برده اند. کودکانی که به بواسطه بیماری های تهدید کننده زندگی نظیر سرطان در بیمارستان بستری می شوند با اثرات سوء روانی ضربه بیمارستان چون افزایش اضطراب و کاهش سطح سازگاری و احساسات مثبت مواجه می شوند. کودکان دچار سرطان با مشکلات زیادی مواجه می شوند که از آن بین می توان به کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس و افزایش احساسات منفی اشاره کرد (بزمی و نرسی، 1391).
از جمله مهمترین هیجانات دارای بار منفی اضطراب است. اضطراب یک احساس منتشر، بسیار ناخوشایند و اغلب مبهم دلواپسی است که معمولاً با علائم دستگاه اتونوم همراه می گردد؛ مثل تنگی قفسه ی سینه، طپش قلب، تعریق، سردرد، ناراحتی مختصر معده و بیقراری که با عدم توانایی برای نشستن و یا ایستادن مشخص می شود. مجموع علائمی که هنگام اضطراب وجود دارد، بین افراد متفاوت است (سادوک و سادوک، 2007؛ پورافکاری، 1389). نشانه های اضطراب کودکان و بزرگسالان تقریباً یکی هستند اما تظاهرات آن در سنین مختلف، متفاوت می باشد (شکوهی یکتا و پرند، 1384).
اضطراب و نظایر آن می توانند به نوبه خود مشکلات ابتدایی را تشدید کنند و بر کنش وری و سازش یافتگی کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان تاثیر منفی داشته باشند. به علاوه کودکان بیمار، نیاز به موقعیتی دارند که بتوانند در آن از تردیدها، ترس ها و آنچه نسبت به تجربه بستری شدن در ذهن دارند سخن گفته و هیجان ها و تصورات خود درباره بیماری را بیان کنند (بهروزیان، خواجه موگهی، و ضیایی کجباف, 1392). بزرگسالان از کلمات برای بیان تفکر و صحبت درباره چیزهایی که موجب دلواپسی آن ها می شود استفاده می کنند، درحالیکه برای کودکان بازی حکم کلام را دارد و به نظر می رسد یکی از بهترین روش های موجود برای بیان هیجان باشد. همچنین متخصصان بازی درمانگر امکان مواجهه با نیازهای هیجانی، شک ها و تردیدها را به کودک داده و فرصت دست یافتن به راه هایی برای سازگاری با شرایط بیمارستانی را برای آن ها فراهم می آورند (لندرث، 2002) . بازی درمانی به عنوان یک ارتباط بین فردی پویا، بین کودک و یک درمانگر آموزش دیده در فرایند بازی درمانی توصیف می شود، که رشد یک ارتباط امن را برای کودک تسهیل می نماید، تا کودک بطور کامل خود را بیان کند ( پورتر و هرناندز ، 2007).
همچنین، یافته های پژوهش های انجام شده نشان می دهند که بازی یک روش صحیح و درست برای درمان کودک است؛ چرا که کودکان اغلب در بیان شفاهی احساسات خود با مشکل روبرو هستند. از طریق بازی، کودکان می توانند موانع را کاهش دهند و احساسات و عملکردشان را بهتر نشان دهند. از طریق بازی درمانی کودک می تواند مهارت های کنترل خود را بهتر فرا گیرد. بازی درمانی رویکردی با ساختار و مبتنی بر نظریه ی درمان است که فرآیندهای یادگیری و ارتباط طبیعی و بهنجار کودک را پایه ریزی می کند (لندرث ، رای و براتون ، 200؛ لندرث ، 2002). در واقع بازی درمانی روشی است که بوسیله ی آن، ابزار طبیعی بیان حالات کودک، یعنی بازی، به عنوان روش درمانی وی بکار برده می شود تا به کودک کمک کند فشارهای احساسی خویش را کنترل کند (باگرلی و پارکر ، 2005). بازی باعث ارتباط افکار درونی کودک با دنیای خارجی او می شود و باعث می شود که کودک بتواند اشیای خارجی را تحت کنترل خود درآورد. بازی، به کودک اجازه می دهد تا تجربیات خود، افکار، احساسات و تمایلاتی که برای او تهدید کننده هستند را نشان دهد (وتینگتون و همکاران، 2008؛ به نقل از جلالی، کاراحمدی، مولوی، آقایی، 1390).
اگرچه اکثر تکنیک های بازی درمانی برگرفته از تکنیک های مورد استفادۀ روانکاوان نوفرویدی مثل آنا فروید، ملانی کلاین و دیگران می باشد، اما بازی درمانی رویکردهای متفاوتی دارد که یکی از آنها رویکرد شناختی- رفتاری است و روانشناسان شناختی- رفتاری برای درمان اختلالات کودکان از بازی درمانی استفاده های فراوان نموده اند (شافر، 2002 به نقل از جنتیان، نوری، شفتی، مولوی، سماواتیان، 1387) . این رویکرد با در نظر گرفتن محدودیت های سنی، ویژه ی کودکان خردسال 3 تا 8 سال طراحی شده و در آن به کودکان امکان داده می شود که در اعمال تغییرات درمان بخش خود شرکت داشته و بر مشکلاتشان فائق آیند. برای فهم شناخت درمانی به خردسالان، می توان از عروسک های نمایشی، حیوانات عروسکی، کتاب و دیگر اسباب بازی ها استفاده کرد تا به وسیله ی آن راهبردهای شناختی را دستکاری کرده و الگوهای ذهنی را ارائه داد (دروز، 1389).
بازی درمانی شناختی- رفتاری یک سری فعالیت های سازمان یافته و دارای هدف می باشد که در عین حال به کودک فرصت داده می شود تا به صورت غیر سازمان یافته و خودجوش دست به عمل بزند. این نوع بازی درمانی به صورت رهنمودی، متمرکز بر مشکل و کوتاه مدت می باشد و روابط درمانی که بین درمانگر و درمانجو به وجود می آید، آموزنده و مبتنی بر همکاری، دوستی و اعتماد است. مشاور مهارت های جدید را به کودک آموزش داده و کودک را تشویق می کند و درعین حال روی افکار، احساسات، خیالپردازی ها و محیط کودک متمرکز می شود و از راهبردهای سازگارانه استفاده می کند (تامپسون و رودلف، 1388).
فهرست مطالب بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر میزان اضطراب کودکان مبتلا به سرطان به شرح زیر می باشد:
چکیده
فصل اول: کلیات پژوهش
1-1. مقدمه
1-2. بیان مساله
1-3. اهمیت و ضرورت پژوهش
1-4. اهداف پژوهش
1-5. فرضیه ی پژوهش
1-6. تعریف نظری و عملی مفاهیم
فصل دوم: مروری بر ادبیات پژوهش(پیشینه نظری و تجربی پژوهش)
2-1. سرطان کودک
2-2. اضطراب بیمارستانی در کودکان
2-3. مروری بر مداخلات رفتاری برای کودکان مبتلا به سرطان
2-3-1. عوامل موثر در واکنش های کودکان
2-3-2. رویه های استرس زای تشخیص و درمان و نقش مداخلات رفتاری
2-3-4. عوارض جانبی درمان و مداخلات رفتاری
2-3-5. تنظیم مجدد بعد از درمان و مداخلات رفتاری
2-4. بازی درمانی شناختی رفتاری
2-4-1. مروری بر شکل گیری CBPT
2-4-2. پیشنه های نظری برای CBPT
2-4-3. فرایند ارزیابی کودک در بازی درمانی شناختی-رفتاری
2-4-4. مداخله در CBPT
2-4-4-1. شرح برخی از فنون رفتاری و شناختی بهنگام مداخله
2-5. پیشیه تجربی پژوهش
2-5-1. پژوهش های خارجی
2-5-2. پژوهش ها در داخل کشور
2-6. جمع بندی
فصل سوم: روش اجرای پژوهش
3-1. روش تحقیق
3-2. جامعه آماری
3-3. نمونه تحقیق
3-4. روش نمونه گیری
3-5. معیارهای انتخاب گروه
3-6. ابزار پژوهش
3-7. فرآیند اجرای پژوهش
3-8. روش گرد آوری اطلاعات
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده ها
4-1. تحلیل توصیفی
4-2. تحلیل استنباطی
4-3. جمع بندی یافته ها
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
5-1. بررسی فرضیه اصلی پژوهش
5-1-1. «بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر میزان اضطراب کودکان مبتلا به سرطان 4 تا 8 ساله تاثیر دارد.»
5-1-2. تبیین نتایج پژوهش
5-2. بحث و نتیجه گیری
5-3. محدودیت های تحقیق
5-4. پیشنهادهایی برای پژوهش های آینده
منابع
منابع فارسی
منابع غیرفارسی
