تحقیق حاضر با عنوان اثربخشي معنادرماني به شيوه گروهي بر افزايش اميد به زندگي و كاهش احساس تنهاي در مردان بازنشسته از سری تحقیق های رشته روانشناسی میباشد. این تحقیق با گرایش مشاوره و خانواده در 112 صفحه با فرمت Word
(قابل ویرایش) در مقطع کارشناسی ارشد نگارش شده است و همچنین این تحقیق آماده چاپ و پرینت جهت
استفاده دانشجویان می باشد.====================================================
تمامی
فایل های سیستم، توسط کاربران آن آپلود می شود. اگر در فایلی تخلفی مشاهده
کردید و یا مالک پروژه ای بودید که از وجود آن در سایت رضایت نداشتید با
ما تماس بگیرید، در اسرع وقت به گزارش شما رسیدگی می شود.
====================================================
قسمتهایی کوتاه از متن:
چكيده
در این پژوهش اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر افزایش امید به زندگی و کاهش احساس تنهایی در مردان بازنشسته کانون بازنشستگان شهرستان ممسنی، مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بازنشستگان عضو کانون بازنشستگان شهرستان ممسنی می باشند. نمونه متشکل از 40 نفر است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین داوطلبان شرکت در این طرح، که نمرات شان یک انحراف معیار پایین تر از میانگین بود انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه امید به زندگی میلر و مقیاس تجدید نظر شده احساس تنهایی(UCLA) می باشند. طرح پژوهش از نوع تجربی میدانی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است، که پس از انتخاب تصادفی گروههای آزمایشی و گواه، مداخله آزمایشی( معنی درمانی گروهی
) بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای و یک بار در هفته اجرا گردید. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیری( منوا ) استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که معنا درمانی گروهی باعث افزایش امید به زندگی و کاهش احساس تنهایی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است.پس از اجرای جلسات، پیگیری با فاصله یک ماهه، سودمندی معنادرمانی گروهی را بر امید به زندگی و احساس تنهایی نشان داد.
مقدمه
به نظر می رسد که رشد آدمی تمام طول عمر او را در بر می گیرد و به خصوص حوادث مهم زندگی تأثیرات بزرگی را بر رشد وی به جای می گذارد. در جریان این تحولات تغییرات زیستی، رفتاری و اجتماعی درتعامل با مقتضیات فرهنگی و تاریخی به شکل گیری تجارب جدید منجر می شود. پدیده های روانی مانند روابط عاطفی، احساس خود و حافظه از همان آغاز کودکی تا دوره پیری در نتیجه تغییرات زیستی، شناختی و اجتماعی شکل می گیرند و چگونگی و زمان وقایع مهم زندگی نظیر ورود به مدرسه،استقلال ازخانواده،آغازپرورش فرزند و بازنشستگی تأثیرات خود را برجریان رشد فردی به جای می گذارند(لطف آبادی،1378).
دو امر بسیارمهم و دشوار از امور رشد و تکاملی دوران پیری به جنبه هایی مربوط می شوند که مخصوصاً برای همه بزرگسالان مهم هستند: کار و زندگی خانوادگی. اشخاص سالخورده دراین جنبه ها طبعاً با مسائل سازشی مواجه می شوند چنانکه احتمالاً درگذشته خود با بعضی ازآنها مواجه بوده اند. اما در این دوره ازجهات متعدد بی مانند هستند. مثلاً نه تنها باید با شرایط کاری سازگار شوند بلکه باید با این واقعیت هم بسازندکه سودمندی آنها به سبب سالمند شدن کمترشده است ودرنتیجه، شأن ومقام آنها درگروه کارکاهش یافته است. ازاین گذشته، اشخاص سالمند، مخصوصاً پس ازپیری، با مشکلاتی جهت سازش با بازنشستگی مواجهند(شعاری نژاد،1376).
پدیده بازنشستگی فرآیندی چند بعدی است که تابع ویژگیهای گروهی، ملی و پیوند های فرهنگی بوده وبستگی به خصوصیات فردی و شرایط زمانی و مکانی دارد. واکنش های عاطفی نسبت به این پدیده و درک نهایی آن دارای جنبه های متغیر فردی ، ابعاد وسیع اجتماعی و عمومی است. (باکلی ، 1976).
بازنشستگی یعنی جداشدن فرد از نقشی که سال های متمادی داشته است و در قالب جدیدی درآمدن،، چون سالمند معمـولاً با نقـش جدید آشنایی ندارد دچـار سرگردانی و اضطراب شده و بــرخلاف آنچه از بازنشستگی به عنوان شروع آزادی تصــور می شود ، سالمند خود را بیش از پیش افسرده می یابد ؛ کـــه این موضوع ازلحاظ روانی و جسمی تأثیر فراوانی برکیفیت زندگی اوخواهد گذاشت(شجری،1373).
گاهی مردان سالمند، بازنشستگی را نوعی از کارافتادگی و انزوای اجتماعی تلقی می کنند و طبیعتاً با شروع بازنشستگی دچار خلاء روانی می شوند (کریک وگریس ، 1989) .
روانشناسان هستی گرا دیگر به شناخت نشانه های مرضی و پاتولوژیک آن گونه که فروید و پیروانش توجه داشتند ، علاقه ای نشان نمی دهند . بلکه تلاش و نیروی خود را متوجه شناخت شکوه هایی نظیر احساس تنهایی وانزوا، سرگردانی و بلاتکلیفی ، احساس پوچی وبیهودگی می کنند. به گفته ی فرانکل (1997) " امروز بیماران غالبا " از بی معنایی و پوچی و بی هدفی زندگی شکایت دارند و دراین « خلاء هستی » است که خستگی ها، بی حالی ها، افسردگی ها، ناامیدی ها و بی قراری ها ظاهر می شوند.
فهرست مطالب بررسی اثربخشی معنا درمانی به شیوه گروهی برافزایش امید به زندگی و کاهش احساس تنهایی در مردان بازنشسته به شرح زیر می باشد:
چکیده
فصل اول (موضوع پژوهش)
مقدمه
بیان مسئله
اهمیت و ضرورت تحقیق
اهداف تحقیق
سوالهایی تحقیق
فرضیه های تحقیق
تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرها
فصل دوم(پیشینه پژوهش)
مقدمه
مبانی نظری پژوهش
درمان وجودی
مقدمه ای بر نظریه معنادرمانی
قوانین در معنا درمانی
نظریه معنی درمانی ویکتور فرانکل
مداخله درمانی درنظریه معنادرمانی
کاربرد معنا درمانی در سالمندان
روان درمانی ومشاوره گروهی
تعریف گروه و مشاوره گروهی
اهداف مشاوره گروهی
مراحل مشاوره گروهی
احساس تنهایی
تاریخچه
تعریف احساس تنهایی
نظریات مربوط به احساس تنهایی
نظریه هورنای
نظریه اریک فروم
نطریه مازلو
نظریه هایی جدیدتر درباره احساس تنهایی
اگزیستانسیالیسم و احساس تنهایی
تفاوت هایی تنها بودن و احساس تنهایی
رویکردها نسبت به احساس تنهایی
رويكرد روان تحليلي
رویکرد نیازهای اجتماعی
رویکرد وجود گرایی
رویکرد شناختی
تنهایی در پیران
امید
نظریه امید
تعریف امید
ناامیدی
امید و یاس از دیدگاه اسلام
بازنشستگی
مقدمه
تعاریف بازنشستگی
تئوری های بازنشستگی
تئوری نقش و ایفاء
تئوری رهایی از قیود یا فراغت
تئوری فعالیت و کار
تئوری مداومت و اتصال
تئوری بحران
مراحل بازنشستگی
پیشینه تجربی پژوهش
تحقیقات داخل کشور
تحقیقات خارج از کشور
فصل سوم (روش پژوهش)
مقدمه
جامعه، نمونه و روش نمونه گیری
ابزار تحقیق
مقیاس تجدید نظر شده احساس تنهایی(UCLA)
پرسشنامه امید به زندگی میلر
طرح تحقیق
روش اجرا
جلسات مداخله
روش آماری برای تحلیل داده ها
فصل چهارم (یافته های پژوهش)
مقدمه
یافته های توصیفی
یافته های مربوط به فرضیه های پژوهش
فصل پنجم (بحث و نتیجه گیری)
مقدمه
تبيين يافته هاي پژوهش
محدودیت های پژوهش
پیشنهادها
پیشنهادهایی در چارچوب پژوهش
پیشنهادهای به مسئولین
منابع فارسی
منابع لاتین
ضمائم
