تحقیق حاضر با عنوان بررسی ارزیابی توسعه گردشگری با استفاده از مدل دلفی و AHP جهت ارائه یک استراتژی کارامد در شمال ایران از سری تحقیق های رشته مدیریت
میباشد. این تحقیق در176صفحه با فرمت Word
(قابل ویرایش) در مقطع کارشناسی ارشد نگارش شده است و همچنین این تحقیق آماده چاپ و پرینت جهت
استفاده دانشجویان می باشد.
===================================================================================
تمامی
فایل های سیستم، توسط کاربران آن آپلود می شود. اگر در فایلی تخلفی مشاهده
کردید و یا مالک پروژه ای بودید که از وجود آن در سایت رضایت نداشتید با
ما تماس بگیرید، در اسرع وقت به گزارش شما رسیدگی می شود.
neginfile.ir@gmail.com
info@neginfile.ir
===================================================================================
قسمتهایی کوتاه از متن
مقدمه:
امروزه پدیده گردشگری از یک پدیده ساده ی دید و بازدید فراتر رفته و ابعاد و اهمیت ویژه ای یافته است تا جایی که از آن به عنوان یک صنعت بزرگ و مولد و مادر نام برده می شود. به طوری که در بسیاری از کشورهای پیشرفته اقتصادی و برخی کشورهای در حال توسعه که از جاذبه های فراوان تاریخی ، فرهنگی ، طبیعی و امکانات و تسهیلات خوب گردشگر برخوردار می باشند سهم بزرگی از درآمد ملی از محل توسعه گردشگری تامین می گردد. بی جهت نیست که اغلب کشورها به ویژه آنهایی که از قدمت تاریخی و جاذبه های فرهنگی و طبیعی بیشتری برخوردارند از طریق ایجاد ، احداث ، استقرار و توسعه تسهیلات و تأسیسات لازم گردشگری در تلاشند تا سهم بالاتری از موج فزاینده میهمانان به ویژه جهانگردان کشورهای همجوار خارجی را که ارز آوری بیشتری دارند ، به سوی خود جلب کنند.
در قالب فعالیت های اکوتوریسم نیز، انسان خسته شهرنشین را به دامان شیوه های معیشت و زندگی طبیعی پناه داده و حجم زیادی از پرخاشگری ها و هیجان های کاذب محیط شهری را از میان می برد ویژگی های شاخص محیط های انسانی ، فرهنگی ، طبیعی و ... را به جامعه جهانی معرفی می نماید (قرخلو،1386،ص3).
در سال های اخیر گردشگری به عنوان راهکاری جدید برای رهایی از شرایط فقر ، بیکاری، آشفتگی های محیطی و توسعه نیافتگی کشورها به خصوص کشورهای در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته است. به نظر می رسد کشورهایی که از قابلیت های بالقوه مناسبی در این زمینه برخوردارند بتوانند توسعه گردشگری را در برنامه های توسعه ملی خود گنجانده و راه تکاملی را طی نمایند.
از سویی دیگر رشد سریع صنعت گردشگری در نیم قرن اخیر فشار روزافزون بر محیط زیست را در پی داشته است و اولیت دادن به به منافع اقتصادی ناشی از توسعه عنان گسیخته صنعت گردشگری و عدم توجه به توسعه و رشد هماهنگ گردشگری شهری و روستایی موجب خدشه دار شدن اصول توسعه پایدار در جوامع مختلف شده است و محیط زیست را با خطرات روزافزونی مواجه کرده است.
استان مازندران و شهرستان رامسر نیز از این قاعده مستثنی نبوده و علارغم داشتن جاذبه های طبیعی فراوان در عمل با تبعات مثبت و منفی رشد این صنعت مواجه است. ارزیابی روند توسعه این صنعت و پستی ها و بلندی های پیش روی آن امری است که نیاز به شناخت و بررسی دقیق و کاربردی دارد.
بیان مسئله تحقیق:
در حال حاضر صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین منابع اقتصادی جهان محسوب می شود و پیش بینی می شود که در دهه 2020 میلادی به صنعت شماره یک جهان تبدیل گردد. بنابر آمار سازمان جهانی گردشگری در سال 2001 نزدیک به 700 میلیون نفر در جهان سفر توریستی انجام داده اند و درآمدهای ناشی از صنعت گردشگری در حدود 500 میلیارد دلار آمریکا بوده است. این ارقام در سال 2009 ، برای گردشگران به 922 میلیون نفر و درآمد حاصل از آن به 944 میلیارد دلار رسیده است (www.unwto.com). با اینکه کشور ایران از نظر جاذبه های توریستی یکی از برجسته ترین کشورهای دنیا محسوب می شود ولی سهم ایران از درآمد های بازار جهانی توریسم بسیار اندک و ناچیز است که بیانگر چالشهای بزرگ توسعه توریسم در ایران است ) حیدری چیانه،1383).
شمال ايران به عنوان يكي از قطب هاي گردشگري كشور با داشتن میراث های طبیعی بي نظير سالانه ميليون ها گردشگر را به خود جذب مي كند. فارغ از بحث درآمد زايي و ايجاد اشتغال در منطقه به نظر مي آيد تبعات منفي اكولوژيكي آن نگراني هاي جدي را بوجود آورده است. و اين در حالي است كه مراكز مهم گردشگری جهان با جذب گردشگران انبوه بر تبعات منفي زيست محيطي نیز غلبه كرده اند.
شهرستان رامسر در منتهی الیه غرب استان مازندران در گستره جلگه ای بین دریا و کوه با آب و هوایی معتدل و مرطوب قرار گرفته وبا داشتن جاذبه های منحصر به فرد طبیعی دارای شرايط بسيار مناسبی برای جذب گردشگر محسوب می شود (حلاج ثاني، 1376). اين تحقيق تلاش مي كند تا با ارزيابي نقش صنعت گردشگري در شمال ايران به بررسي تأثيرات مثبت و منفي رشد گردشگري بر ميراث هاي طبيعي شهرستان رامسر بپردازد. به نظر مي آيد مسئله اساسي در شمال ايران به طور عام تمركز بيش از حد گردشگران در عرصه هاي طبيعي بطور فصلي باشد. لذا با توجه به اهميت مسئله مورد تحقيق سوالاتي به شرح زير طرح مي گردد:
آیا رشد گردشگري در شهرستان رامسر منجر به آسیب ميراث طبيعي منطقه شده است؟
آیا تسهيلات و امكانات گردشگري موجود ضامن حفظ و ارتقاي كيفيت منابع طبيعي گردشگري در محيط هاي روستايي و شهري است؟
آیا عدم وجود رشد مناسب و هماهنگ گردشگري تلفيقي (شهري-روستايي) فشار زيادي را بر محيط زيست شهرستان رامسر وارد کرده است؟
پژوهشهاي علمي انجام شده قبلي در ارتباط با پايان نامه
با توجه به رشد و توسعه صنعت گردشگری در سراسر جهان و نیاز روزافزون بشر به تفریح و گشت و گذار، موضوع گردشگری ، ابعاد ، روند و تبعات مثبت و منفی آن دیر زمانی است که مورد توجه پژوهشگران و محققان داخلی و خارجی قرار گرفته است. لذا جا دارد در ادامه به تعدادی از این پژوهش ها اشاره شود.
لیو اکسولینگ و همکاران در سال 2009 مطالعه اي در باره تأثيرات رشد گردشگري بر روي امنيت اكولوژيكي و فرهنگي با بكار گيري مدل هاي سلسله مراتبي در كاناس چين داشته اند. تحقیقاتشان نشان داده است كه رشد بي رويه گردشگري مي تواند آسيبي براي ميراث هاي طبيعي باشد. اين تحقيق با ارائه پيشنهاداتي به جمعبندي مي پردازد
تحقيق ديگري در باره نقش عوامل ديناميك در توسعه گردشگري نشان مي دهد كه چگونه نظارت و كنترل عوامل تقويت كننده گردشگري منجر به تثبيت رشد همراه با پايداري محيط طبيعي منطقه مي گردد. اين تحقيق با كاربست مدل فرايند تحليل سلسله مراتبي به جمعبندي مراحل مطالعه و سپس ارائه راهكار مي پردازد ((ZHUNG Yun, PENC Hua, 2002.
ایوانا لوگار ، در مطالعه ای درباره مدیریت گردشگری پایدار در شهر ساحلی کریکوانیکا کشور کرواسی که در سال 2010 انجام داده است به ارزیابی تاثیرات منفی ایجاد شده صنعت گردشگری روی محیط زیست، جامعه ، فرهنگ و حتی بر اقتصاد توجه می کند و با ابزار و تصمیم گیریهای سیاسی سعی در بهبود و پایدارتر نمودن توریسم در این شهر دارد (Ivana Logar،2010).
در پژوهشی تحت عنوان توسعه پایدار گردشگری در لیجیانگ چین که یکی از نقاط مشهور گردشگری این کشور است آمده است که در سال های اخیر صنعت گردشگری به سرعت گسترش یافته و در کیفیت زندگی ساکنان بومی تاثیرات خوبی ایجاد کرده است اما گسترش آن با عث تنزل رتبه زیست محیطی منطقه گشته است. نویسنده اشاره می کند که گردشگری این شهر هم اکنون پایدار نیست و پیشنهاد می کند که باید تغییراتی در سیاست گسترش گردشگری امروزی به سمت پایدارتر نمودن آن در دوره بلند مدت ایجاد شود . در پایان پیشنهاداتی برای مسیر توسعه گردشگری لیجیانگ مطرح می کند ( Zhang Hong،2000).
فنل در کتاب مقدمه ای بر طبیعت گردی به اکوتوریسم و ابعاد آن پرداخته و تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم گسترش صنعت گردشگری بر توان اکولوژی محیطی، ارزیابی تاثیرات اکولوژی گردشگری ، مفهوم ظرفیت قابل تحمل محیط و در نهایت به فنون مدیریتی و برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی جهت توسعه پایدار و سالم این صنعت اشاره کرده است (فنل، 1385).
پیترمیسون در بخشی از کتاب خود به بحث در رابطه با اثرات گردشگری بر محیط زیست پرداخته و با انجام مطالعات موردی سعی در تفهیم به خطر افتادن این میراث طبیعی مهم از طریق گسترش صنعت گردشگری دارد لذا گردشگری برنامه ریزی شده و مدیریت شده را در ارتباط با اثرات زیست محیطی موضوعی حیاتی می پندارد (پیترمیسون،1387).
ترسا گرین وهمکاران در سال 2007 در پژوهشی به گردشگری جرایر بالیاریک در دریای مدیترانه پرداخته اند. نتایج تحقیقاتشان نشان میدهد که تقاضای گردشگری به شدت به تکامل فعالیت های اقتصادی در هر کشور مبدا و به رابطه هزینه زندگی گردشگران در مقصد بستگی دارد. اینان به بررسی اثرات منفی گردشگری بر محیط زیست طبیعی نیز پرداخته و توسعه پایدار گردشگری را در ادامه مدنظر دارند. این مطالعه در آخر پیشنهاد میکند که تنوع پیشرفت و فراهم شدن کیفیت خدماتی سطح بالا در اندازه گیری سیاست گردشگری تاثیر زیادی دارد( Teresa Garý´n et al ،2007).
بوسابا سیتیکارن در سال 2002 در مقاله ای با عنوان جنبه های گردشگری و توجهی کلیدی به توسعه پایدار به تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم صنعت گردشگری روی منابع طبیعی ، ساختمان سازی و محیط فرهنگی در هر ناحیه توریستی و نواحی مجاور آن توجه داشته و به ابعاد گوناگون تاثیرات گردشگری بر جنبه های اقتصادی اجتماعی فرهنگی و زیست محیطی توجه می کند و در نهایت راهکارهایی را برای دستیابی به توسعه پایدار گردشگری پیشنهاد می کند (Bussaba sitikarn, 2002).
دهستانی در پژوهشی تحت عنوان برنامه ریزی کالبدی گردشگری مطالعه موردی شهرستان آستارا به شناسایی پتانسیل های گردشگری شهرستان ، شناسایی موانع توسعه گردشگری، نحوه الگوی مالکیت و کاربری زمین با توجه به شرایط خاص منطقه و کمک به توسعه عناصر و اجزای تشکیل دهنده سیستم گردشگری به ویژه جاذبه های موجود در منطقه می پردازد و در آخر به ایراد راه حل هایی جهت توسعه مناسب و سالم گردشگری در جهت تححق اهداف گردشگری پایدار می پردازد (دهستانی،1383).
طهماسبی پاشا و مجیدی نیز در سال 1384 در مطالعه ای چشم انداز گردشگری سواحل جنوبی دریای خزر و آثار آن بر توسعه شهرها و روستاهای منطقه تاثیر گردشگری در منطقه غرب استان مازندران را مورد بررسی قرارداده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین پدیده گردشگری و عوامل اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی منطقه رابطه معنی داری برقرار است (طهماسبی پاشا،مجیدی،1384).
اهميت و ضرورت تحقيق
در حال حاضر گردشگري ( Tourism) در رامسر به شکل داخلي آن ( ايرانگردي ) مطرح است و شکل خارجي آن (جهانگردي) کمتر مطرح مي باشد. مع الوصف، اين نوع گردشگري نيز که غالباً با گذران اوقات فراغت همراه است، حائز اهميت فراوان مي باشد. از نظر اقتصادي، مسافران و ميهمانان تابستاني و نوروزی يکي از منابع عمده درآمد شهرستان رامسر را تشکيل مي دهند. اقلیم مناسب ، نزدیکی به کلانشهر تهران و همجواری کوه ، دریا و ساحل همراه با امکانات تفریحی شهرستان هرساله پذیرای تعداد زیادی از گردشگران است . استقبال گردشگران از جاذبه های طبیعی و مصنوعی شهرستان پیامدهای مثبت و منفی را در محیط به جای خواهد گذاشت که نیاز به بررسی های دقیق و کارشناسانه داشته تا آسیب ها شناسایی و راهبردهای مناسب جهت بهبود و حفاظت از میراث طبیعی شهرستان ارائه شود.
