چکیده:
در این مطالعه رابطه ی بین سطوح شخصی و کاهش کیفیت عملکرد حسابرسی( RAQP) در زمینه مدل استرس کسترش یافته، بررسی میکند. فرض این بررسی این است که نقش استرس زاها ، استرس برانگیختگی و فرسودگی ممکن است سبب افزایش احتمال ( RAQP) شود. انعطاف پذیری ، پتانسیل این را دارد که رابطه مستقیم و غیر مستقیم باعث کاهش ( RAQP) شود. این کاهش در ( RAQP) با این فرض است که نتیجه شده از جهش های ایجاد شده به عنوان یک ضعف تاثیر گذاری روی فاکتورهای دیگر است. نمونه تشکیل شده از 258 حسابرس از میان 10 عدد از بزرگترین شرکت های حسابداری آمریکا در سال 2015 انتخاب شد. مدل نقش استرس، گسترش یلفته شامل انعطاف پذیری ،تضاد، ابهام و نقش بیش از حد زاویه پیشگویی به عنوان سوابق( پیشینه) مستقل برون زا ، برانگیختگی استرس و فرسودگی به عنوان واسطه ها و ( RAQP) به عنوان متغییر وابسته، یافته ها نشان می دهد که سطوح بالاتر انعطاف پذیری با سطوح پایین تر گزارش شده ( RAQP) همراه شده اند. همان طور که کاهش در هر دو مولفه استرس و برانگیختگی و فرسودگی با این امر همراه میشود. اطلاعات بیان میکند که( RAQP) هنوز نشان دهنده یک موضوع حرفه ای حسابرسی است.اما همان طور که مشخص میکند روش هایی که ممکن ، شرکت ها توانایی کاهش آن رخداد باشدبراساس آنچه از این یافته ها بدست می آید ما پیش بینی میکنیم تحقیقات آینده به سمت بررسی دوام استراتژی مداخله طراحی شده به منظور خنثی کردن اثرات مخرب استرس قبل از ارائه اظهار نامه صادر کننده در پیامد منفی به صورت شخصی یا شرکتی.
