توضیحات :
تحقیق در مورد نقوش نمادین نمد در 17 صفحه در قالب Word قابل ویرایش.
بخشی از متن :
چکیده:
به گفته یونگ در آنچه نمادش می خوانیم تنها یک اصطلاح است نماد شامل چیزی گنگ، نا شناخته، پنهان از ماست.
شاید اساساً نماد آنگاه آغاز می شود که آدمی برای درک فراسو با مشکل بیان مصادف می شود. نماز به چیزی در حد خود اشاره نمی کند.
هر کلمه مصداق یک چیز است وقتی نمی گنجد دست به دامان نماد خواهد شد. نماد همیشه یک کهن الگواست. اشاره به چیزی قدیمی می کند و می توان با تحلیل آن زبان گفت و گو را با گذشتگان گشود.
به گفته عده ای از رمز شناسان نمادین شدن یک شیء علاوه بر ارتباطی که مفهوم مورد انتقال شی با شکل ظاهری اش دارد حاصل نوعی فرا فکنی ذهنی برای درمان یا تخلیه نا خود آگاه هیجانات روانی است. به این مفهوم که شکل یا شی نمادین اندک اندک در پر و سرای تاریخی حاصل معنایی نمادین می شود. به قول یونگ در تاریخ نمادگرایی نشان می دهد که هر چیز ی می تولاند معنای نمادین پیدا کند. مانند اشیاء طبیعی و یا آنچه دست ساز انسان است. و یا حتی اشکال تجریدی در حقیقت تمامی جهان یک نماد بالقوه است. آدمی با نمادین کردن یک شی یا شکل، جدای قدرتی که در انتقال مفهوم به آن می دهد. کمک بسیار بزرگی به خود می کند) فرض قالب اسطوره شناسان این ات که انسان امروز به دلیل دور افتادگی از نماد و افسون زدایی اشیاء گرفتار و هم واقعیت شده است.
مقدمه:
در فرهنگنامه معین نمد را اینگونه معنی می کند.
نمد NAMAD (NAMAD)
1- پارچه ای کلفت که از پشم یا کرک مالیده سازند و از آن فرش و کلاه و جامه کنند.
2- نیم تنه نمدی، بالا پوش نمدین، کنیک
نمد فر آورده ای است از پشم که بیشتر به عنوان لباس و کلاه و یا زیر انداز از آن استفاده می شود در منطقه پازیریک در سرواب پنچم و در کنار چهار گاری اسب یک گاری بزرگ دیده می شود. که با یک قطعه نمد و یک فرش کامل شده. در کنار گاری فرش نمدینی یافت می شود. که به روی آن در چند ردیف صحنه ای از یک مراسم مذهبی دیده می شود. که در آن یک اسب سوار با شنلی که باد آن را به حرکت در آورده است به الهه ای کهئ بر تخت نشسته نزدیک می شود.
کاوشهای انجام شده در پازیریک نشان می دهد که مراسم تدفین در گورها از شکوه و جلال استثنایی برخوردار بوده است. آنچه از آیین های تدفینی نسبت ها، یعنی خویشاوندان نزدیک آنها می دانیم امکان این داوری را به وجود می آورد. در گودالی عمیق و وسیع، اطاق تدفین مدوری بوده است. با دیوارهای دو جداره و یک سقف که به کف آن تنابوتی تابوتی قرار داشته است. با اجساد مومیایی شده مردگان دیواره قبر از پارچه هخای رنگین نمدی پوشانده شده است. و در آن اشیاء ظروف پر از آب آشامیدنی قرار داده شده بود.
تصویر 1-1 یک جل نمدی در قبر پازیریک دیده می شود که نقش و نگار در آن با چسباندن نمدهای رنگین به آن بدست آمده است. و نشان دهنده یک جانورافسانه ای با سرعقاب .و بدن شیر است که به یک بز کوهی حمله کرده است. در د.و طرف این جل آویزه هایی دیده می شود با یال اسب و پوست تزئین شده که به پهلوی اسبی خورده است. این مفرش برای حفظ پاهای سوار کار به کار رفتخ و مزین به نقش یا صحنه های جدال جانوران بوده است.
و یک تکه نمدی دیگر یافت شده در پازیریک با تصویر شیرهای تکراری شبیه به شیرهای سر در کاخ صد ستون تخت جمشید.
جاهایی که نمد امروزه رواج دارد: چهار محال بختیاری، سمنان، دامغان ، شاهرود، بعضی از شهرهای گیلان، مازندران، شود که رو تن پوشهای سنتی خراسان- آمل و علی آباد و در استهبان و منطق ترکمن نشین فقط نمد دو رو تولید می تولید می شود.
امروزه در نمدهای با کیفیت به جای ضایعات پشم از گونه های مرغوب پشم استفاده می کنند.
برای تبدیل پشم به نمد از آب صابون و گاه پودررخشویی استفاده می شود. به این جهت که این مواد خاصیت قلیایی دارند. و پشم نیز در اثر جذب رطوبت بهتر و سریعتر به نمد تغییر شکل میدهد
نقوش را از ویژگی های اصلی و مهم ترین ویزگی نمد دانسته اند، نقوشی هماهنگ، متناسب، متقارن و انتزاعی و تجریدی. علاقه ی زیاد هنرمند به هنر انتزاعی یا انتزاع هندسی که به گونه ای بیانگر هنری پر جنب و جوش است.، همچون حرکت هنرمند نمد مال است. وی بدون اینکه از طراحان و رنگرزان و کارگاه پشم ریسی بهره گیرد.، در عین اصالت، نمد را می بافد، و بدون وجود طرحی از قبل، نقش ذهنی و تجریدی خود را در شروع کار پیاده می کند. نمدمال، بر خلاف سایر دست بافته ها، بدون طرح و نقش، آن را پیش از شکل گیری نمد به وجود می آورد. ابتدا نقش و آنگاه لایه های پشم زیرین نمد شکل می گیرد. و تا زمانی که کارهای اولیه نمد مالی پایان نگیرد، نمد مال نقش ذهنی خود را نمی بیند. گویی وی می داند که با ترکیب رنگ ها و نقوش ذهنی محدود می توان تنوع نا محدودی را به وجود آورد. این طرح ها و نقوش به منطقه ای خاص تعلق ندارد. و بی شک از نقوش پیش از ااسلام مایه گرفته و تنها جنبه تزئینی آن مطرح نبوده است. در واقع در این فرهنگ موتیف های متقارن و قرینه و اشکال هندسی، سوای جنبه تزئینی، حالتی نمادین دارند. این نقوش بدون داشتن تصویری روشن و برداشتی شخصی ایجاد نشده اند.، بلکه نشانگر تصورات مردمان این سرزمین است که در رابطه ای نمادین با طبیعت پیرامون با مفاهیم معنوی رابطه ای نسبی خاصی به وجود آورده اند. میان خورشید، ماه و ستارگان، صور فلکی و میان پدیده های جوی و تنظیم زمان های مختلف مربوط با امور کشاورزی و دامداری با فصول سال و زندگی مردم ایران ارتباط داشته است. ساده زیستی هنرمند نمد مال روستایی و چکونگی نگرش وی به طبیعت پیرامون، سنت ها و باور ها و ارتباط یکنواخت او با طبیعت و همانندی باورها و سنت هایی که در طی قرون در طول نسل ها تغییر چندانی نداشته، موجب شده تا رشته وفاداری اش به خاطره ی قومی از هم نگسلد و نقشمایه ها پایدار و با ثبات باشند.
